aglutinar
Español
aglutinar | |
pronunciación (AFI) | [a.ɣ̞lu.t̪iˈnaɾ] |
silabación | a-glu-ti-nar[1] |
acentuación | aguda |
longitud silábica | tetrasílaba |
rima | aɾ |
Verbo transitivo
- 1
- Pegar y unir algo con otro.[3]
- Uso: se emplea también como pronominal
- 2
- Poner juntas.[3]
- 3 Arquitectura
- Reunir fragmentos o trozos de igual o desigual naturaleza, por medio de sustancias viscosas.[3]
- Uso: se emplea también como pronominal
- 4 Medicina
- Sostener en contacto las partes cuya adherencia se quiere conseguir por medio de un emplasto (a propósito).[3]
- Uso: se emplea también como pronominal
Conjugación
Véase también
Catalán
aglutinar | |
noroccidental (AFI) | /a.ɣlu.tiˈna/ |
oriental (AFI) | /ə.ɣlu.tiˈna/ |
valencia (AFI) | /a.ɣlu.tiˈnaɾ/ |
homófonos | aglutinà |
Conjugación
Flexión de aglutinarprimera conjugación, regular
Formes no personals | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Simples | Compostes | ||||||
Infinitiu | aglutinar | haver aglutinat | |||||
Gerundi | aglutinant | havent aglutinat | |||||
Participis | aglutinat, aglutinada, aglutinats, aglutinades | ||||||
Formes personals | |||||||
nombre | singular | plural | |||||
persona | primera | segona | tercera | primera | segona | tercera | |
Mode indicatiu | jo | tu | ell | nosaltres | vosaltres | ells | |
Temps simples |
Present | aglutino / aglutine / aglutini / aglutin | aglutines | aglutina | aglutinem / aglutinam | aglutineu / aglutinau | aglutinen |
Pretèrit imperfet | aglutinava | aglutinaves | aglutinava | aglutinàvem | aglutinàveu | aglutinaven | |
Pretèrit perfet | aglutiní | aglutinares | aglutinà | aglutinàrem | aglutinàreu | aglutinaren | |
vaig aglutinar | vas aglutinar | va aglutinar | vam aglutinar | vau aglutinar | van aglutinar | ||
Futur | aglutinaré | aglutinaràs | aglutinarà | aglutinarem | aglutinareu | aglutinaran | |
Condicional | aglutinaria | aglutinaries | aglutinaria | aglutinaríem | aglutinaríeu | aglutinarien | |
Temps compostos |
Pretèrit indefinit | he aglutinat | has aglutinat | ha aglutinat | hem aglutinat | heu aglutinat | han aglutinat |
Pretèrit pluscuamperfet | havia aglutinat | havies aglutinat | havia aglutinat | havíem aglutinat | havieu aglutinat | havien aglutinat | |
Pretèrit anterior | vaig haver aglutinat | vas haver aglutinat | va haver aglutinat | vam haver aglutinat | vau haver aglutinat | van haver aglutinat | |
Futur compost | hauré aglutinat | hauràs aglutinat | haurà aglutinat | haurem aglutinat | haureu aglutinat | hauran aglutinat | |
Condicional compost | hauria aglutinat | hauries aglutinat | hauria aglutinat | hauríem aglutinat | hauries aglutinat | haurien aglutinat | |
Mode subjuntiu | jo | tu | ell | nosaltres | vosaltres | ells | |
Temps simples |
Present | aglutini / aglutine | aglutinis / aglutines | aglutini / aglutine | aglutinem | aglutineu | aglutinin / aglutinen |
Pretèrit imperfet | aglutinara | aglutinares | aglutinara | aglutinàrem | aglutinareu | aglutinaren | |
aglutinès | aglutinessis | aglutinès | aglutinèssim | aglutinèssiu | aglutinessin | ||
Futur | aglutinaré | aglutinaràs | aglutinarà | aglutinarem | aglutinareu | aglutinaran | |
Temps compostos |
Pretèrit perfet | hagi aglutinat | hagis aglutinat | hagi aglutinat | haguem aglutinat | hagueu aglutinat | haguen aglutinat |
Pretèrit pluscuamperfet | haguès aglutinat | haguessis aglutinat | haguès aglutinat | haguèssim aglutinat | haguessiu aglutinat | haguessin aglutinat | |
haguera aglutinat | hagueres aglutinat | haguera aglutinat | haguèrem aglutinat | haguereu aglutinat | hagueren aglutinat | ||
Futur compost | hauré aglutinat | hauràs aglutinat | haurà aglutinat | haurem aglutinat | haureu aglutinat | hauran aglutinat | |
Mode imperatiu | jo | tu | ell | nosaltres | vosaltres | ells | |
Present | aglutina | aglutini / aglutine | aglutinem | aglutineu / aglutinau | aglutinin / aglutinen |
Información adicional
- Derivado: aglutinar-se.
- Anagramas: granulita, triangula.
Gallego
aglutinar | |
pronunciación (AFI) | [a.ɣlu.ti.ˈnaɾ] |
Etimología
Del latín agglūtināre ("pegar").
Conjugación
Información adicional
- Derivado: aglutinarse.
Occitano
aglutinar | |
pronunciación (AFI) | /aklytiˈna/ |
Etimología
Del latín agglūtināre ("pegar").
Verbo transitivo
Portugués
aglutinar | |
Brasil (AFI) | [a.ˌɡlu.t͡ʃi.ˈna(ʁ)] |
grafías alternativas | agglutinar[6] |
Conjugación
Flexión de aglutinarprimera conjugación, regular
Formas no personales | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||||||
Formas personales | ||||||||||||
número: | singular | plural | ||||||||||
persona: | primera | segunda | tercera | primera | segunda | tercera | ||||||
Modo indicativo | eu | tu | ele, ela | nós | vós | eles, elas | ||||||
Presente | aglutino | aglutinas | aglutina | aglutinamos | aglutinais | aglutinam | ||||||
Pretérito perfeito simples | aglutinei | aglutinaste | aglutinou | aglutinámos* | aglutinastes | aglutinaram | ||||||
Imperfeito | aglutinava | aglutinavas | aglutinava | aglutinávamos | aglutináveis | aglutinavam | ||||||
Pretérito mais-que-perfeito simples | aglutinara | aglutinaras | aglutinara | aglutináramos | aglutináreis | aglutinaram | ||||||
Futuro do presente | aglutinarei | aglutinarás | aglutinará | aglutinaremos | aglutinareis | aglutinarão | ||||||
Futuro do pretérito (condicional) | aglutinaria | aglutinarias | aglutinaria | aglutinaríamos | aglutinaríeis | aglutinariam | ||||||
Modo subjuntivo (o conjuntivo) | eu | tu | ele, ela | nós | vós | eles, elas | ||||||
Presente | aglutine | aglutines | aglutine | aglutinemos | aglutineis | aglutinem | ||||||
Imperfeito | aglutinasse | aglutinasses | aglutinasse | aglutinássemos | aglutinásseis | aglutinassem | ||||||
Futuro do presente | aglutinar | aglutinares | aglutinar | aglutinarmos | aglutinardes | aglutinarem | ||||||
Modo imperativo | tu | você | nós | vós | vocês | |||||||
Afirmativo: | aglutina | aglutine | aglutinemos | aglutinai | aglutinem | |||||||
Negativo: | não aglutines | não aglutine | não aglutinemos | não aglutineis | não aglutinem | |||||||
Infinitivo personal (pessoal) | eu | tu | você | nós | vós | vocês | ||||||
aglutinar | aglutinares | aglutinar | aglutinarmos | aglutinardes | aglutinarem | |||||||
→ você y vocês son pronombres de segunda persona, pero emplean las formas verbales de la tercera. → Los tiempos compuestos perfectivos se forman con ter ("tener") como auxiliar ("haber" en español), más el participio. Por ejemplo, "você tem aglutinado". → Los tiempos progresivos se forman con estar como auxiliar, de dos maneras: - estar + el gerundio, por ejemplo, "vocês estão aglutinando" (uso preferido en Brasil). - estar + a + el infinitivo, por ejemplo, "vocês estão a aglutinar" (uso preferido en Portugal). | ||||||||||||
* También se usa aglutinamos, especialmente en Brasil. |
Referencias y notas
- Por motivos estéticos, debe evitarse dejar una letra huérfana a final de línea. Más información.
- VV. AA. (1914). «aglutinar», en Real Academia Española: Diccionario de la lengua castellana, decimocuarta edición, Madrid: Sucesores de Hernando, pág. 27.
- «aglutinar», Diccionario de la lengua española (2001), 22.ª ed., Madrid: Real Academia Española, Asociación de Academias de la Lengua Española y Espasa.
- VV.AA. (1998) "aglutinar". En: Gran diccionari de la llengua catalana. Barcelona: Institut d'Estudis Catalans
- Real Academia Galega (2017). «aglutinar», en Real Academia Galega: Dicionario da Real Academia Galega, edición digital, A Coruña: RAG. ISBN 978-84-87987-80-9.
- obsoleta
- «aglutinar». En: Dicionário online Caldas Aulete.
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.