serrar
Español
| serrar | |
| pronunciación (AFI) | [seˈraɾ] |
| silabación | se-rrar |
| acentuación | aguda |
| longitud silábica | bisílaba |
| parónimos | cerrar[1] |
| rima | aɾ |
Verbo transitivo

dos hombres serrando (1) el tronco de un árbol
Conjugación
Asturiano
| serrar | |
| pronunciación (AFI) | /seˈraɾ/ |
| silabación | se-rrar |
| acentuación | aguda |
| longitud silábica | bisílaba |
| rima | aɾ |
Etimología
Si puedes, incorpórala: ver cómo
Conjugación
| Formes non personales | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Infinitivu | serrar | |||||
| Xerundiu | serrando | |||||
| Participiu | serráu, serrada, serrao, serraos, serraes | |||||
| Formes personales | ||||||
| Númberu | Singular | Plural | ||||
| Persona | primera | segunda | tercera | primera | segunda | tercera |
| Mou indicativu | yo | tu | él | nosotros | vosotros | ellos |
| Presente | sierro | sierres | sierra | serramos | serráis | sierren |
| Imperfeutu | serraba | serrabes | serraba | serrábamos serrábemos |
serrabais serrabeis |
serraben |
| Indefiniu | serré | serrasti serresti |
serró | serremos | serrastis serrestis |
serraron |
| Futuru | serraré | serrarás | serrará | serraremos | serraréis | serrarán |
| Potencial | serraría | serraríes | serraría | serraríamos serraríemos |
serraríais serraríeis |
serraríen |
| Mou suxuntivu | yo | tu | él | nosotros | vosotros | ellos |
| Presente | sierre | sierras sierres |
sierre | serremos | serréis | sierran sierren |
| Imperfeutu | serrara serrare |
serraras serrares |
serrara serrare |
serrarámos serrarémos |
serrarais serrareis |
serraran serraren |
| Imperativu | yo | tu | él | nosotros | vosotros | ellos |
| Presente | sierra | serrái | ||||
Castellano antiguo
| serrar | |
| pronunciación | falta agregar |
Catalán
| serrar | |
| noroccidental (AFI) | [seˈra] |
| oriental (AFI) | [səˈra] |
| valencia (AFI) | [seˈraɾ] |
| acentuación | aguda |
| longitud silábica | bisílaba |
| homófonos | serrà |
| rima | a |
Etimología 1
Del catalán antiguo serrar ("serrar"), y este del latín serrāre ("serrar"), de serra ("sierra"). Atestiguado desde 1283.[2]
Locuciones
- serrar la vella
Etimología 2
Del catalán antiguo cerrar ("apretar"), y este del latín tardío serāre ("cerrar"). Atestiguado desde el siglo XIV.[2]
Locuciones
- serrar les dents
Conjugación
Flexión de serrarprimera conjugación, regular
| Formes no personals | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Simples | Compostes | ||||||
| Infinitiu | serrar | haver serrat | |||||
| Gerundi | serrant | havent serrat | |||||
| Participis | serrat, serrada, serrats, serrades | ||||||
| Formes personals | |||||||
| nombre | singular | plural | |||||
| persona | primera | segona | tercera | primera | segona | tercera | |
| Mode indicatiu | jo | tu | ell | nosaltres | vosaltres | ells | |
| Temps simples |
Present | serro / serre / serri / serr | serres | serra | serrem / serram | serreu / serrau | serren |
| Pretèrit imperfet | serrava | serraves | serrava | serràvem | serràveu | serraven | |
| Pretèrit perfet | serrí | serrares | serrà | serràrem | serràreu | serraren | |
| vaig serrar | vas serrar | va serrar | vam serrar | vau serrar | van serrar | ||
| Futur | serraré | serraràs | serrarà | serrarem | serrareu | serraran | |
| Condicional | serraria | serraries | serraria | serraríem | serraríeu | serrarien | |
| Temps compostos |
Pretèrit indefinit | he serrat | has serrat | ha serrat | hem serrat | heu serrat | han serrat |
| Pretèrit pluscuamperfet | havia serrat | havies serrat | havia serrat | havíem serrat | havieu serrat | havien serrat | |
| Pretèrit anterior | vaig haver serrat | vas haver serrat | va haver serrat | vam haver serrat | vau haver serrat | van haver serrat | |
| Futur compost | hauré serrat | hauràs serrat | haurà serrat | haurem serrat | haureu serrat | hauran serrat | |
| Condicional compost | hauria serrat | hauries serrat | hauria serrat | hauríem serrat | hauries serrat | haurien serrat | |
| Mode subjuntiu | jo | tu | ell | nosaltres | vosaltres | ells | |
| Temps simples |
Present | serri / serre | serris / serres | serri / serre | serrem | serreu | serrin / serren |
| Pretèrit imperfet | serrara | serrares | serrara | serràrem | serrareu | serraren | |
| serrès | serressis | serrès | serrèssim | serrèssiu | serressin | ||
| Futur | serraré | serraràs | serrarà | serrarem | serrareu | serraran | |
| Temps compostos |
Pretèrit perfet | hagi serrat | hagis serrat | hagi serrat | haguem serrat | hagueu serrat | haguen serrat |
| Pretèrit pluscuamperfet | haguès serrat | haguessis serrat | haguès serrat | haguèssim serrat | haguessiu serrat | haguessin serrat | |
| haguera serrat | hagueres serrat | haguera serrat | haguèrem serrat | haguereu serrat | hagueren serrat | ||
| Futur compost | hauré serrat | hauràs serrat | haurà serrat | haurem serrat | haureu serrat | hauran serrat | |
| Mode imperatiu | jo | tu | ell | nosaltres | vosaltres | ells | |
| Present | serra | serri / serre | serrem | serreu / serrau | serrin / serren | ||
Catalán antiguo
| serrar | |
| pronunciación | falta agregar |
Galaicoportugués
| serrar | |
| pronunciación | falta agregar |
| grafías alternativas | çerrar |
| variantes | çarrar, sarrar |
Etimología 2
Del latín serrāre ("serrar").
Gallego
| serrar | |
| pronunciación | falta agregar |
Etimología
Del galaicoportugués serrar ("serrar"), y este del latín serrāre ("serrar"), de serra ("sierra").
Conjugación
Interlingua
| serrar | |
| pronunciación | falta agregar |
Etimología
Si puedes, incorpórala: ver cómo
Verbo transitivo
- 1
- Cerrar.
Judeoespañol
| serrar | |
| pronunciación | falta agregar |
Occitano
| serrar | |
| pronunciación | falta agregar |
Verbo transitivo
- 1
- Variante de sarrar.
Portugués
| serrar | |
| Brasil meridional (AFI) | [se.ˈha(ɻ)] |
| Paulista (AFI) | [se.ˈʁa(ɹ)] |
| homófonos | cerrar |
Etimología
Del galaicoportugués serrar ("serrar"), y este del latín serrāre ("serrar"), de serra ("sierra").
Locuciones
- serra-garoupa
- serra-osso
- serra-pau
- serra-serra
Conjugación
Flexión de serrarprimera conjugación, regular
| Formas no personales | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||||||
| Formas personales | ||||||||||||
| número: | singular | plural | ||||||||||
| persona: | primera | segunda | tercera | primera | segunda | tercera | ||||||
| Modo indicativo | eu | tu | ele, ela | nós | vós | eles, elas | ||||||
| Presente | serro | serras | serra | serramos | serrais | serram | ||||||
| Pretérito perfeito simples | serrei | serraste | serrou | serrámos* | serrastes | serraram | ||||||
| Imperfeito | serrava | serravas | serrava | serrávamos | serráveis | serravam | ||||||
| Pretérito mais-que-perfeito simples | serrara | serraras | serrara | serráramos | serráreis | serraram | ||||||
| Futuro do presente | serrarei | serrarás | serrará | serraremos | serrareis | serrarão | ||||||
| Futuro do pretérito (condicional) | serraria | serrarias | serraria | serraríamos | serraríeis | serrariam | ||||||
| Modo subjuntivo (o conjuntivo) | eu | tu | ele, ela | nós | vós | eles, elas | ||||||
| Presente | serre | serres | serre | serremos | serreis | serrem | ||||||
| Imperfeito | serrasse | serrasses | serrasse | serrássemos | serrásseis | serrassem | ||||||
| Futuro do presente | serrar | serrares | serrar | serrarmos | serrardes | serrarem | ||||||
| Modo imperativo | tu | você | nós | vós | vocês | |||||||
| Afirmativo: | serra | serre | serremos | serrai | serrem | |||||||
| Negativo: | não serres | não serre | não serremos | não serreis | não serrem | |||||||
| Infinitivo personal (pessoal) | eu | tu | você | nós | vós | vocês | ||||||
| serrar | serrares | serrar | serrarmos | serrardes | serrarem | |||||||
| → você y vocês son pronombres de segunda persona, pero emplean las formas verbales de la tercera. → Los tiempos compuestos perfectivos se forman con ter ("tener") como auxiliar ("haber" en español), más el participio. Por ejemplo, "você tem serrado". → Los tiempos progresivos se forman con estar como auxiliar, de dos maneras: - estar + el gerundio, por ejemplo, "vocês estão serrando" (uso preferido en Brasil). - estar + a + el infinitivo, por ejemplo, "vocês estão a serrar" (uso preferido en Portugal). | ||||||||||||
| * También se usa serramos, especialmente en Brasil. | ||||||||||||
Información adicional
|
Provenzal antiguo
| serrar | |
| pronunciación | falta agregar |
Verbo transitivo
- 1
- Variante de sarrar.
Romanche
| serrar | |
| pronunciación | falta agregar |
| variantes | sarar[6] |
Verbo transitivo
- 1
- Cerrar.
- Ámbito: alto engadino, bajo engadino, grisón, sursilvano.
Referencias y notas
- homófono para las regiones seseantes
- VV.AA. (1998) "serrar". En: Gran diccionari de la llengua catalana. Barcelona: Institut d'Estudis Catalans
- «serrar». En: Vocabulari de la llengua catalana medieval.
- «serrar». En: Dicionario de dicionarios do galego medieval.
- Real Academia Galega (2017). «serrar», en Real Academia Galega: Dicionario da Real Academia Galega, edición digital, A Coruña: RAG. ISBN 978-84-87987-80-9.
- subsilvan y surmirano
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.