audio
Latín
| audiō | |
| clásico (AFI) | [ˈaʊ̯.dɪ.oː] |
| rima | au̯.di.o |
Etimología
Del protoitálico *awizdje/o-, y este del protoindoeuropeo *h₂eu-is ("claramente") + *dʰh₁ie/o- ("proveer").[1] Compárese con el hitita au-ʲ, u- ("ver", "mirar"), el sánscrito आविस् (āvíṣ, "evidentemente") y el griego antiguo αίω (aío) ("percibir", "oír") y αἰσθάνομαι (aistʰánomai, "percibir").[1]
Verbo transitivo e intransitivo
presente activo audiō, presente infinitivo audīre, perfecto activo audīvī (o audiī), supino audītum.
- 1
- Oír.
- 3
- Oír decir, saber de oídas, saber.
- Ejemplo: audisti de malis nostris - ya estás enterado de nuestras desdichas
- 6
- En descripción de la reputación.
- Ejemplo: audire bene - tener buena reputación
Locuciones
|
Conjugación
Flexión de audiōcuarta conjugación, perfecto con v
| indicativo | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| primera | segunda | tercera | primera | segunda | tercera | ||
| activo | presente | audiō | audīs | audit | audīmus | audītis | audiunt |
| imperfecto | audiēbam | audiēbās | audiēbat | audiēbāmus | audiēbātis | audiēbant | |
| futuro | audiam | audiēs | audiet | audiēmus | audiētis | audient | |
| perfecto | audīvī | audīvistī | audīvit | audīvimus | audīvistis | audīvērunt, audīvēre | |
| pluscuamperfecto | audīveram | audīverās | audīverat | audīverāmus | audīverātis | audīverant | |
| futuro perfecto | audīverō | audīveris | audīverit | audīverimus | audīveritis | audīverint | |
| pasivo | presente | audior | audīris, audīre |
audītur | audīmur | audīminī | audiuntur |
| imperfecto | audiēbar | audiēbāris, audiēbāre |
audiēbātur | audiēbāmur | audiēbāminī | audiēbantur | |
| futuro | audiar | audiēris, audiēre |
audiētur | audiēmur | audiēminī | audientur | |
| perfecto | audītus -a, -um sum (part. perf. seguido del presente indicativo de sum) | ||||||
| pluscuamperfecto | audītus -a, -um eram (part. perf. seguido del imperfecto indicativo de sum) | ||||||
| futuro perfecto | audītus -a, -um erō (part. perf. seguido del futuro indicativo de sum) | ||||||
| subjuntivo | singular | plural | |||||
| primera | segunda | tercera | primera | segunda | tercera | ||
| activo | presente | audiam | audiās | audiat | audiāmus | audiātis | audiant |
| imperfecto | audīrem | audīrēs | audīret | audīrēmus | audīrētis | audīrent | |
| perfecto | audīverim | audīverīs | audīverit | audīverīmus | audīverītis | audīverint | |
| pluscuamperfecto | audīvissem | audīvissēs | audīvisset | audīvissēmus | audīvissētis | audīvissent | |
| pasivo | presente | audiar | audiāris, audiāre |
audiātur | audiāmur | audiāminī | audiantur |
| imperfecto | audīrer | audīrēris, audīrēre |
audīrētur | audīrēmur | audīrēminī | audīrentur | |
| perfecto | audītus -a, -um sim (part. perf. seguido del presente subjuntivo de sum) | ||||||
| pluscuamperfecto | audītus -a, -um essem (part. perf. seguido del imperfecto subjuntivo de sum) | ||||||
| imperativos | activo | pasivo | |||||
| presente (2ª persona) |
futuro (2ª persona) |
futuro (3ª persona) |
presente (2ª persona) |
futuro (2ª persona) |
futuro (3ª persona) | ||
| singular | audī | auditō | auditō | audīre | audītor | audītor | |
| plural | audīte | audītōte | audiuntō | audīminī | — | audiuntor | |
| presente | perfecto | futuro | presente | perfecto | futuro | ||
| infinitivos | audīre | audīvisse | audītūrus -a,-um esse | audīrī | audītus -a,-um esse | audītum īrī | |
| participios | audiēns (audientis) |
— | audītūrus -a,-um | — | audītus -a,-um | — | |
| gerundio | gerundivo | supino | |||||
| acusativo | genitivo | dativo/ablativo | acusativo | dativo/ablativo | |||
| audiendum | audiendī | audiendō | audiendus -a,-um | audītum | audītū | ||
Flexión de audiōcuarta conjugación, perfecto radical
| indicativo | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| primera | segunda | tercera | primera | segunda | tercera | ||
| activo | presente | audiō | audīs | audit | audīmus | audītis | audiunt |
| imperfecto | audiēbam | audiēbās | audiēbat | audiēbāmus | audiēbātis | audiēbant | |
| futuro | audiam | audiēs | audiet | audiēmus | audiētis | audient | |
| perfecto | audīī | audīistī | audīit | audīimus | audīistis | audīērunt, audīēre | |
| pluscuamperfecto | audīeram | audīerās | audīerat | audīerāmus | audīerātis | audīerant | |
| futuro perfecto | audīerō | audīeris | audīerit | audīerimus | audīeritis | audīerint | |
| pasivo | presente | audior | audīris, audīre |
audītur | audīmur | audīminī | audiuntur |
| imperfecto | audiēbar | audiēbāris, audiēbāre |
audiēbātur | audiēbāmur | audiēbāminī | audiēbantur | |
| futuro | audiar | audiēris, audiēre |
audiētur | audiēmur | audiēminī | audientur | |
| perfecto | audītus -a, -um sum (part. perf. seguido del presente indicativo de sum) | ||||||
| pluscuamperfecto | audītus -a, -um eram (part. perf. seguido del imperfecto indicativo de sum) | ||||||
| futuro perfecto | audītus -a, -um erō (part. perf. seguido del futuro indicativo de sum) | ||||||
| subjuntivo | singular | plural | |||||
| primera | segunda | tercera | primera | segunda | tercera | ||
| activo | presente | audiam | audiās | audiat | audiāmus | audiātis | audiant |
| imperfecto | audīrem | audīrēs | audīret | audīrēmus | audīrētis | audīrent | |
| perfecto | audīerim | audīerīs | audīerit | audīerīmus | audīerītis | audīerint | |
| pluscuamperfecto | audīissem | audīissēs | audīisset | audīissēmus | audīissētis | audīissent | |
| pasivo | presente | audiar | audiāris, audiāre |
audiātur | audiāmur | audiāminī | audiantur |
| imperfecto | audīrer | audīrēris, audīrēre |
audīrētur | audīrēmur | audīrēminī | audīrentur | |
| perfecto | audītus -a, -um sim (part. perf. seguido del presente subjuntivo de sum) | ||||||
| pluscuamperfecto | audītus -a, -um essem (part. perf. seguido del imperfecto subjuntivo de sum) | ||||||
| imperativos | activo | pasivo | |||||
| presente (2ª persona) |
futuro (2ª persona) |
futuro (3ª persona) |
presente (2ª persona) |
futuro (2ª persona) |
futuro (3ª persona) | ||
| singular | audī | auditō | auditō | audīre | audītor | audītor | |
| plural | audīte | audītōte | audiuntō | audīminī | — | audiuntor | |
| presente | perfecto | futuro | presente | perfecto | futuro | ||
| infinitivos | audīre | audīisse | audītūrus -a,-um esse | audīrī | audītus -a,-um esse | audītum īrī | |
| participios | audiēns (audientis) |
— | audītūrus -a,-um | — | audītus -a,-um | — | |
| gerundio | gerundivo | supino | |||||
| acusativo | genitivo | dativo/ablativo | acusativo | dativo/ablativo | |||
| audiendum | audiendī | audiendō | audiendus -a,-um | audītum | audītū | ||
Información adicional
|
Referencias y notas
- de Vaan, Michiel (2008) Etymological Dictionary of Latin and the Other Italic Languages. Leiden: Brill, p. 61. ISBN 978-90-04-16797-1
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.