fateor
Latín
fateor | |
clásico (AFI) | [ˈfa.tɛ.ɔr] |
rima | a.te.or |
Etimología
Del protoitálico *fat-ē-, y este del protoindoeuropeo *bʰh₂-to- ("hablado") y/o *bʰh₂-t- ("el que habla") (de *bʰeh₂- ("hablar")).[1] Compárese el griego antiguo -φατος (-pʰatos, "dicho").[1]
→ for, fās
Verbo transitivo
presente activo fateor, presente infinitivo fatērī, perfecto activo fassus sum. (deponente)
- 2
- Hacer pública una declaración, dar a conocer, manifestar, declarar, proclamar.[2]
Conjugación
Flexión de fateorsegunda conjugación deponente
indicativo | singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
primera | segunda | tercera | primera | segunda | tercera | ||
activo | presente | fateor | fatēris, fatēre |
fatētur | fatēmur | fatēminī | fatentur |
imperfecto | fatēbar | fatēbāris, fatēbāre |
fatēbātur | fatēbāmur | fatēbāminī | fatēbantur | |
futuro | fatēbor | fatēberis, fatēbere |
fatēbitur | fatēbimur | fatēbiminī | fatēbuntur | |
perfecto | fassus -a, -um sum (part. perf. seguido del presente indicativo de sum) | ||||||
pluscuamperfecto | fassus -a, -um eram (part. perf. seguido del imperfecto indicativo de sum) | ||||||
futuro perfecto | fassus -a, -um erō (part. perf. seguido del futuro indicativo de sum) | ||||||
subjuntivo | singular | plural | |||||
primera | segunda | tercera | primera | segunda | tercera | ||
activo | presente | fatear | fateāris, fateāre |
fateātur | fateāmur | fateāminī | fateantur |
imperfecto | fatērer | fatērēris, fatērēre |
fatērētur | fatērēmur | fatērēminī | fatērentur | |
perfecto | fassus -a, -um sim (part. perf. seguido del presente subjuntivo de sum) | ||||||
pluscuamperfecto | fassus -a, -um essem (part. perf. seguido del imperfecto subjuntivo de sum) | ||||||
imperativos | activo | pasivo | |||||
presente (2ª persona) |
futuro (2ª persona) |
futuro (3ª persona) |
presente (2ª persona) |
futuro (2ª persona) |
futuro (3ª persona) | ||
singular | fatēre | fatētor | fatētor | — | — | — | |
plural | fatēminī | — | fatentor | — | — | — | |
presente | perfecto | futuro | presente | perfecto | futuro | ||
infinitivos | fatērī | fassus esse | fassūrus esse | — | — | — | |
participios | fatēns (fatentis) |
fassus -a,-um | fassūrus -ra,-rum | — | — | — | |
gerundio | gerundivo | supino | |||||
acusativo | genitivo | dativo/ablativo | acusativo | dativo/ablativo | |||
fatendum | fatendī | fatendō | fatendus -nda,-ndum | fassum | fassū |
Referencias y notas
- de Vaan, Michiel (2008) Etymological Dictionary of Latin and the Other Italic Languages. Leiden: Brill, p. 204. ISBN 978-90-04-16797-1
- Glare, P. G. W. (editor, 1983) Oxford Latin Dictionary. Oxford: Oxford University Press
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.