scindo
Latín
    
| scindō | |
| clásico (AFI) | [ˈskɪn.doː] | 
| rima | in.do | 
Etimología
    
Del protoitálico *ski-n-d-e/o-, y este del protoindoeuropeo *ski-n-d- ("partir"), de *sḱʰei̯d-.[1] Compárese el irlandés antiguo sceïd ("vomitar, escupir"), el sánscrito छिनत्ति (chinátti, "partir, quebrar"), el griego antiguo σχίζω (skhídzō, "partir, cortar") y el lituano skíesti ("separar, dividir").[1]
→ scūtum
Verbo transitivo
    
presente activo scindō, presente infinitivo scindere, perfecto activo scicidī o scidī, supino scissum.
- c
- Reflexivo o en voz pasiva, dicho de ríos, etc.: bifurcarse, dividirse en brazos.[2]
 
- b
- Interrumpir la continuidad de (una actividad, proceso, etc.).[2]
 
Conjugación
    
Flexión de scindōtercera conjugación, perfecto con reduplicación
| indicativo | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| primera | segunda | tercera | primera | segunda | tercera | ||
| activo | presente | scindō | scindis | scindit | scindimus | scinditis | scindunt | 
| imperfecto | scindēbam | scindēbās | scindēbat | scindēbāmus | scindēbātis | scindēbant | |
| futuro | scindam | scindēs | scindet | scindēmus | scindētis | scindent | |
| perfecto | scicidī | scicidistī | scicidit | scicidimus | scicidistis | scicidērunt, scicidēre | |
| pluscuamperfecto | scicideram | sciciderās | sciciderat | sciciderāmus | sciciderātis | sciciderant | |
| futuro perfecto | sciciderō | scicideris | sciciderit | sciciderimus | scicideritis | sciciderint | |
| pasivo | presente | scindor | scinderis, scindere | scinditur | scindimur | scindiminī | scinduntur | 
| imperfecto | scindēbar | scindēbāris, scindēbāre | scindēbātur | scindēbāmur | scindēbāminī | scindēbantur | |
| futuro | scindar | scindēris, scindēre | scindētur | scindēmur | scindēminī | scindentur | |
| perfecto | scissus -a, -um sum (part. perf. seguido del presente indicativo de sum) | ||||||
| pluscuamperfecto | scissus -a, -um eram (part. perf. seguido del imperfecto indicativo de sum) | ||||||
| futuro perfecto | scissus -a, -um erō (part. perf. seguido del futuro indicativo de sum) | ||||||
| subjuntivo | singular | plural | |||||
| primera | segunda | tercera | primera | segunda | tercera | ||
| activo | presente | scindam | scindās | scindat | scindāmus | scindātis | scindant | 
| imperfecto | scinderem | scinderēs | scinderet | scinderēmus | scinderētis | scinderent | |
| perfecto | sciciderim | sciciderīs | sciciderit | sciciderīmus | sciciderītis | sciciderint | |
| pluscuamperfecto | scicidissem | scicidissēs | scicidisset | scicidissēmus | scicidissētis | scicidissent | |
| pasivo | presente | scindar | scindāris, scindāre | scindātur | scindāmur | scindāminī | scindantur | 
| imperfecto | scinderer | scinderēris, scinderēre | scinderētur | scinderēmur | scinderēminī | scinderentur | |
| perfecto | scissus -a, -um sim (part. perf. seguido del presente subjuntivo de sum) | ||||||
| pluscuamperfecto | scissus -a, -um essem (part. perf. seguido del imperfecto subjuntivo de sum) | ||||||
| imperativos | activo | pasivo | |||||
| presente (2ª persona) | futuro (2ª persona) | futuro (3ª persona) | presente (2ª persona) | futuro (2ª persona) | futuro (3ª persona) | ||
| singular | scinde | scinditō | scinditō | scindere | scinditor | scinditor | |
| plural | scindite | scinditōte | scinduntō | scindiminī | — | scinduntor | |
| presente | perfecto | futuro | presente | perfecto | futuro | ||
| infinitivos | scindere | scicidisse | scissūrus -a,-um esse | scindī | scissus -a,-um esse | scissum īrī | |
| participios | scindēns (scindentis) | — | scissūrus -a,-um | — | scissus -a,-um | — | |
| gerundio | gerundivo | supino | |||||
| acusativo | genitivo | dativo/ablativo | acusativo | dativo/ablativo | |||
| scindendum | scindendī | scindendō | scindendus -a,-um | scissum | scissū | ||
Flexión de scindōtercera conjugación, perfecto radical
| indicativo | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| primera | segunda | tercera | primera | segunda | tercera | ||
| activo | presente | scindō | scindis | scindit | scindimus | scinditis | scindunt | 
| imperfecto | scindēbam | scindēbās | scindēbat | scindēbāmus | scindēbātis | scindēbant | |
| futuro | scindam | scindēs | scindet | scindēmus | scindētis | scindent | |
| perfecto | scidī | scidistī | scidit | scidimus | scidistis | scidērunt, scidēre | |
| pluscuamperfecto | scideram | sciderās | sciderat | sciderāmus | sciderātis | sciderant | |
| futuro perfecto | sciderō | scideris | sciderit | sciderimus | scideritis | sciderint | |
| pasivo | presente | scindor | scinderis, scindere | scinditur | scindimur | scindiminī | scinduntur | 
| imperfecto | scindēbar | scindēbāris, scindēbāre | scindēbātur | scindēbāmur | scindēbāminī | scindēbantur | |
| futuro | scindar | scindēris, scindēre | scindētur | scindēmur | scindēminī | scindentur | |
| perfecto | scissus -a, -um sum (part. perf. seguido del presente indicativo de sum) | ||||||
| pluscuamperfecto | scissus -a, -um eram (part. perf. seguido del imperfecto indicativo de sum) | ||||||
| futuro perfecto | scissus -a, -um erō (part. perf. seguido del futuro indicativo de sum) | ||||||
| subjuntivo | singular | plural | |||||
| primera | segunda | tercera | primera | segunda | tercera | ||
| activo | presente | scindam | scindās | scindat | scindāmus | scindātis | scindant | 
| imperfecto | scinderem | scinderēs | scinderet | scinderēmus | scinderētis | scinderent | |
| perfecto | sciderim | sciderīs | sciderit | sciderīmus | sciderītis | sciderint | |
| pluscuamperfecto | scidissem | scidissēs | scidisset | scidissēmus | scidissētis | scidissent | |
| pasivo | presente | scindar | scindāris, scindāre | scindātur | scindāmur | scindāminī | scindantur | 
| imperfecto | scinderer | scinderēris, scinderēre | scinderētur | scinderēmur | scinderēminī | scinderentur | |
| perfecto | scissus -a, -um sim (part. perf. seguido del presente subjuntivo de sum) | ||||||
| pluscuamperfecto | scissus -a, -um essem (part. perf. seguido del imperfecto subjuntivo de sum) | ||||||
| imperativos | activo | pasivo | |||||
| presente (2ª persona) | futuro (2ª persona) | futuro (3ª persona) | presente (2ª persona) | futuro (2ª persona) | futuro (3ª persona) | ||
| singular | scinde | scinditō | scinditō | scindere | scinditor | scinditor | |
| plural | scindite | scinditōte | scinduntō | scindiminī | — | scinduntor | |
| presente | perfecto | futuro | presente | perfecto | futuro | ||
| infinitivos | scindere | scidisse | scissūrus -a,-um esse | scindī | scissus -a,-um esse | scissum īrī | |
| participios | scindēns (scindentis) | — | scissūrus -a,-um | — | scissus -a,-um | — | |
| gerundio | gerundivo | supino | |||||
| acusativo | genitivo | dativo/ablativo | acusativo | dativo/ablativo | |||
| scindendum | scindendī | scindendō | scindendus -a,-um | scissum | scissū | ||
Referencias y notas
    
- de Vaan, Michiel (2008) Etymological Dictionary of Latin and the Other Italic Languages. Leiden: Brill, p. 544. ISBN 978-90-04-16797-1
- Glare, P. G. W. (editor, 1983) Oxford Latin Dictionary. Oxford: Oxford University Press
    Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.