scindo
Latín
scindō | |
clásico (AFI) | [ˈskɪn.doː] |
rima | in.do |
Etimología
Del protoitálico *ski-n-d-e/o-, y este del protoindoeuropeo *ski-n-d- ("partir"), de *sḱʰei̯d-.[1] Compárese el irlandés antiguo sceïd ("vomitar, escupir"), el sánscrito छिनत्ति (chinátti, "partir, quebrar"), el griego antiguo σχίζω (skhídzō, "partir, cortar") y el lituano skíesti ("separar, dividir").[1]
→ scūtum
Verbo transitivo
presente activo scindō, presente infinitivo scindere, perfecto activo scicidī o scidī, supino scissum.
- c
- Reflexivo o en voz pasiva, dicho de ríos, etc.: bifurcarse, dividirse en brazos.[2]
- b
- Interrumpir la continuidad de (una actividad, proceso, etc.).[2]
Conjugación
Flexión de scindōtercera conjugación, perfecto con reduplicación
indicativo | singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
primera | segunda | tercera | primera | segunda | tercera | ||
activo | presente | scindō | scindis | scindit | scindimus | scinditis | scindunt |
imperfecto | scindēbam | scindēbās | scindēbat | scindēbāmus | scindēbātis | scindēbant | |
futuro | scindam | scindēs | scindet | scindēmus | scindētis | scindent | |
perfecto | scicidī | scicidistī | scicidit | scicidimus | scicidistis | scicidērunt, scicidēre | |
pluscuamperfecto | scicideram | sciciderās | sciciderat | sciciderāmus | sciciderātis | sciciderant | |
futuro perfecto | sciciderō | scicideris | sciciderit | sciciderimus | scicideritis | sciciderint | |
pasivo | presente | scindor | scinderis, scindere |
scinditur | scindimur | scindiminī | scinduntur |
imperfecto | scindēbar | scindēbāris, scindēbāre |
scindēbātur | scindēbāmur | scindēbāminī | scindēbantur | |
futuro | scindar | scindēris, scindēre |
scindētur | scindēmur | scindēminī | scindentur | |
perfecto | scissus -a, -um sum (part. perf. seguido del presente indicativo de sum) | ||||||
pluscuamperfecto | scissus -a, -um eram (part. perf. seguido del imperfecto indicativo de sum) | ||||||
futuro perfecto | scissus -a, -um erō (part. perf. seguido del futuro indicativo de sum) | ||||||
subjuntivo | singular | plural | |||||
primera | segunda | tercera | primera | segunda | tercera | ||
activo | presente | scindam | scindās | scindat | scindāmus | scindātis | scindant |
imperfecto | scinderem | scinderēs | scinderet | scinderēmus | scinderētis | scinderent | |
perfecto | sciciderim | sciciderīs | sciciderit | sciciderīmus | sciciderītis | sciciderint | |
pluscuamperfecto | scicidissem | scicidissēs | scicidisset | scicidissēmus | scicidissētis | scicidissent | |
pasivo | presente | scindar | scindāris, scindāre |
scindātur | scindāmur | scindāminī | scindantur |
imperfecto | scinderer | scinderēris, scinderēre |
scinderētur | scinderēmur | scinderēminī | scinderentur | |
perfecto | scissus -a, -um sim (part. perf. seguido del presente subjuntivo de sum) | ||||||
pluscuamperfecto | scissus -a, -um essem (part. perf. seguido del imperfecto subjuntivo de sum) | ||||||
imperativos | activo | pasivo | |||||
presente (2ª persona) |
futuro (2ª persona) |
futuro (3ª persona) |
presente (2ª persona) |
futuro (2ª persona) |
futuro (3ª persona) | ||
singular | scinde | scinditō | scinditō | scindere | scinditor | scinditor | |
plural | scindite | scinditōte | scinduntō | scindiminī | — | scinduntor | |
presente | perfecto | futuro | presente | perfecto | futuro | ||
infinitivos | scindere | scicidisse | scissūrus -a,-um esse | scindī | scissus -a,-um esse | scissum īrī | |
participios | scindēns (scindentis) |
— | scissūrus -a,-um | — | scissus -a,-um | — | |
gerundio | gerundivo | supino | |||||
acusativo | genitivo | dativo/ablativo | acusativo | dativo/ablativo | |||
scindendum | scindendī | scindendō | scindendus -a,-um | scissum | scissū |
Flexión de scindōtercera conjugación, perfecto radical
indicativo | singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
primera | segunda | tercera | primera | segunda | tercera | ||
activo | presente | scindō | scindis | scindit | scindimus | scinditis | scindunt |
imperfecto | scindēbam | scindēbās | scindēbat | scindēbāmus | scindēbātis | scindēbant | |
futuro | scindam | scindēs | scindet | scindēmus | scindētis | scindent | |
perfecto | scidī | scidistī | scidit | scidimus | scidistis | scidērunt, scidēre | |
pluscuamperfecto | scideram | sciderās | sciderat | sciderāmus | sciderātis | sciderant | |
futuro perfecto | sciderō | scideris | sciderit | sciderimus | scideritis | sciderint | |
pasivo | presente | scindor | scinderis, scindere |
scinditur | scindimur | scindiminī | scinduntur |
imperfecto | scindēbar | scindēbāris, scindēbāre |
scindēbātur | scindēbāmur | scindēbāminī | scindēbantur | |
futuro | scindar | scindēris, scindēre |
scindētur | scindēmur | scindēminī | scindentur | |
perfecto | scissus -a, -um sum (part. perf. seguido del presente indicativo de sum) | ||||||
pluscuamperfecto | scissus -a, -um eram (part. perf. seguido del imperfecto indicativo de sum) | ||||||
futuro perfecto | scissus -a, -um erō (part. perf. seguido del futuro indicativo de sum) | ||||||
subjuntivo | singular | plural | |||||
primera | segunda | tercera | primera | segunda | tercera | ||
activo | presente | scindam | scindās | scindat | scindāmus | scindātis | scindant |
imperfecto | scinderem | scinderēs | scinderet | scinderēmus | scinderētis | scinderent | |
perfecto | sciderim | sciderīs | sciderit | sciderīmus | sciderītis | sciderint | |
pluscuamperfecto | scidissem | scidissēs | scidisset | scidissēmus | scidissētis | scidissent | |
pasivo | presente | scindar | scindāris, scindāre |
scindātur | scindāmur | scindāminī | scindantur |
imperfecto | scinderer | scinderēris, scinderēre |
scinderētur | scinderēmur | scinderēminī | scinderentur | |
perfecto | scissus -a, -um sim (part. perf. seguido del presente subjuntivo de sum) | ||||||
pluscuamperfecto | scissus -a, -um essem (part. perf. seguido del imperfecto subjuntivo de sum) | ||||||
imperativos | activo | pasivo | |||||
presente (2ª persona) |
futuro (2ª persona) |
futuro (3ª persona) |
presente (2ª persona) |
futuro (2ª persona) |
futuro (3ª persona) | ||
singular | scinde | scinditō | scinditō | scindere | scinditor | scinditor | |
plural | scindite | scinditōte | scinduntō | scindiminī | — | scinduntor | |
presente | perfecto | futuro | presente | perfecto | futuro | ||
infinitivos | scindere | scidisse | scissūrus -a,-um esse | scindī | scissus -a,-um esse | scissum īrī | |
participios | scindēns (scindentis) |
— | scissūrus -a,-um | — | scissus -a,-um | — | |
gerundio | gerundivo | supino | |||||
acusativo | genitivo | dativo/ablativo | acusativo | dativo/ablativo | |||
scindendum | scindendī | scindendō | scindendus -a,-um | scissum | scissū |
Referencias y notas
- de Vaan, Michiel (2008) Etymological Dictionary of Latin and the Other Italic Languages. Leiden: Brill, p. 544. ISBN 978-90-04-16797-1
- Glare, P. G. W. (editor, 1983) Oxford Latin Dictionary. Oxford: Oxford University Press
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.