iaceo
Latín
| iaceō | |
| clásico (AFI) | [ˈja.kɛ.oː] |
| rima | i̯a.ke.o |
Etimología
intransitivo de iaciō, -ere ("arrojar"), literalmente "arrojarse".
Verbo intransitivo
presente activo iaceō, presente infinitivo iacēre, perfecto activo iacuī, supino iacitum. (sin pasiva)
- 2
- Extenderse, estar situado (lugares o países).
Descendientes
|
Conjugación
Flexión de iaceōsegunda conjugación, perfecto con u, sin pasiva, intransitivo
| indicativo | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| primera | segunda | tercera | primera | segunda | tercera | ||
| activo | presente | iaceō | iacēs | iacet | iacēmus | iacētis | iacent |
| imperfecto | iacēbam | iacēbās | iacēbat | iacēbāmus | iacēbātis | iacēbant | |
| futuro | iacēbō | iacēbis | iacēbit | iacēbimus | iacēbitis | iacēbunt | |
| perfecto | iacuī | iacuistī | iacuit | iacuimus | iacuistis | iacuērunt, iacuēre | |
| pluscuamperfecto | iacueram | iacuerās | iacuerat | iacuerāmus | iacuerātis | iacuerant | |
| futuro perfecto | iacuerō | iacueris | iacuerit | iacuerimus | iacueritis | iacuerint | |
| subjuntivo | singular | plural | |||||
| primera | segunda | tercera | primera | segunda | tercera | ||
| activo | presente | iaceam | iaceās | iaceat | iaceāmus | iaceātis | iaceant |
| imperfecto | iacērem | iacērēs | iacēret | iacērēmus | iacērētis | iacērent | |
| perfecto | iacuerim | iacuerīs | iacuerit | iacuerīmus | iacuerītis | iacuerint | |
| pluscuamperfecto | iacuissem | iacuissēs | iacuisset | iacuissēmus | iacuissētis | iacuissent | |
| imperativos | activo | pasivo | |||||
| presente (2ª persona) |
futuro (2ª persona) |
futuro (3ª persona) |
presente (2ª persona) |
futuro (2ª persona) |
futuro (3ª persona) | ||
| singular | iacē | iacētō | iacētō | — | — | — | |
| plural | iacēte | iacētōte | iacentō | — | — | — | |
| presente | perfecto | futuro | presente | perfecto | futuro | ||
| infinitivos | iacēre | iacuisse | iacitūrus -a,-um esse | — | — | — | |
| participios | iacēns (iacentis) |
— | iacitūrus -a,-um | — | — | — | |
| gerundio | gerundivo | supino | |||||
| acusativo | genitivo | dativo/ablativo | acusativo | dativo/ablativo | |||
| iacendum | iacendī | iacendō | iacendum* | iacitum | iacitū | ||
| * Verbos intransitivos o verbos usados intransitivamente solo emplean el participio perfecto pasivo y el gerundivo en construcciones impersonales en el nominativo singular neutro. | |||||||
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.