condo

Francés
condo | |
pronunciación (AFI) | [kɔ̃.do] |
homófonos | condos |
Sustantivo masculino
Singular | Plural |
---|---|
condo | condos |
- 1
- Variante de condominium.
- Ámbito: Quebec.
- 2
- Variante de condensateur.
- Ámbito: Francia.
- Uso: coloquial.
Información adicional
- Anagrama: codon.
Latín
condō | |
clásico (AFI) | [ˈkɔn.doː] |
rima | on.do |
Verbo transitivo
presente activo condō, presente infinitivo condere, perfecto activo condidī, supino conditum
Conjugación
Flexión de condōtercera conjugación
indicativo | singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
primera | segunda | tercera | primera | segunda | tercera | ||
activo | presente | condō | condis | condit | condimus | conditis | condunt |
imperfecto | condēbam | condēbās | condēbat | condēbāmus | condēbātis | condēbant | |
futuro | condam | condēs | condet | condēmus | condētis | condent | |
perfecto | condidī | condidistī | condidit | condidimus | condidistis | condidērunt, condidēre | |
pluscuamperfecto | condideram | condiderās | condiderat | condiderāmus | condiderātis | condiderant | |
futuro perfecto | condiderō | condideris | condiderit | condiderimus | condideritis | condiderint | |
pasivo | presente | condor | conderis, condere |
conditur | condimur | condiminī | conduntur |
imperfecto | condēbar | condēbāris, condēbāre |
condēbātur | condēbāmur | condēbāminī | condēbantur | |
futuro | condar | condēris, condēre |
condētur | condēmur | condēminī | condentur | |
perfecto | conditus -a, -um sum (part. perf. seguido del presente indicativo de sum) | ||||||
pluscuamperfecto | conditus -a, -um eram (part. perf. seguido del imperfecto indicativo de sum) | ||||||
futuro perfecto | conditus -a, -um erō (part. perf. seguido del futuro indicativo de sum) | ||||||
subjuntivo | singular | plural | |||||
primera | segunda | tercera | primera | segunda | tercera | ||
activo | presente | condam | condās | condat | condāmus | condātis | condant |
imperfecto | conderem | conderēs | conderet | conderēmus | conderētis | conderent | |
perfecto | condiderim | condiderīs | condiderit | condiderīmus | condiderītis | condiderint | |
pluscuamperfecto | condidissem | condidissēs | condidisset | condidissēmus | condidissētis | condidissent | |
pasivo | presente | condar | condāris, condāre |
condātur | condāmur | condāminī | condantur |
imperfecto | conderer | conderēris, conderēre |
conderētur | conderēmur | conderēminī | conderentur | |
perfecto | conditus -a, -um sim (part. perf. seguido del presente subjuntivo de sum) | ||||||
pluscuamperfecto | conditus -a, -um essem (part. perf. seguido del imperfecto subjuntivo de sum) | ||||||
imperativos | activo | pasivo | |||||
presente (2ª persona) |
futuro (2ª persona) |
futuro (3ª persona) |
presente (2ª persona) |
futuro (2ª persona) |
futuro (3ª persona) | ||
singular | conde | conditō | conditō | condere | conditor | conditor | |
plural | condite | conditōte | conduntō | condiminī | — | conduntor | |
presente | perfecto | futuro | presente | perfecto | futuro | ||
infinitivos | condere | condidisse | conditūrus -a,-um esse | condī | conditus -a,-um esse | conditum īrī | |
participios | condēns (condentis) |
— | conditūrus -a,-um | — | conditus -a,-um | — | |
gerundio | gerundivo | supino | |||||
acusativo | genitivo | dativo/ablativo | acusativo | dativo/ablativo | |||
condendum | condendī | condendō | condendus -a,-um | conditum | conditū |
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.