tremo
Español
| tremo | |
| pronunciación (AFI) | [ˈt̪ɾe.mo] |
| silabación | tre-mo |
| acentuación | llana |
| longitud silábica | bisílaba |
| rima | e.mo |
Forma verbal
- 1
- Primera persona del singular (yo) del presente de indicativo de tremer.
- 2
- Primera persona del singular (yo) del presente de indicativo de tremar.
Latín
| tremō | |
| clásico (AFI) | [ˈtrɛ.moː] |
| rima | e.mo |
Etimología
Del protoitálico *trem-e/o-, y este del protoindoeuropeo *tr(e)m-.[1] Compárese el griego antiguo τρέμω (trémō, "temblar"), el lituano tremti ("sacudir") y el tocario A trämäs ("temblar").[1]
Verbo intransitivo
presente activo tremō, presente infinitivo tremere, perfecto activo tremuī, supino tremitum.
- 1
- Vibrar, temblar, estremecerse de miedo.
Conjugación
Flexión de tremōtercera conjugación, perfecto con u, intransitivo
| indicativo | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| primera | segunda | tercera | primera | segunda | tercera | ||
| activo | presente | tremō | tremis | tremit | tremimus | tremitis | tremunt |
| imperfecto | tremēbam | tremēbās | tremēbat | tremēbāmus | tremēbātis | tremēbant | |
| futuro | tremam | tremēs | tremet | tremēmus | tremētis | trement | |
| perfecto | tremuī | tremuistī | tremuit | tremuimus | tremuistis | tremuērunt, tremuēre | |
| pluscuamperfecto | tremueram | tremuerās | tremuerat | tremuerāmus | tremuerātis | tremuerant | |
| futuro perfecto | tremuerō | tremueris | tremuerit | tremuerimus | tremueritis | tremuerint | |
| pasivo | presente | — | — | tremitur | — | — | — |
| imperfecto | — | — | tremēbātur | — | — | — | |
| futuro | — | — | tremētur | — | — | — | |
| perfecto | tremitum* est (part. perf. nom. sg. neutro seguido de la 3.pers.sg. del presente indicativo de sum) | ||||||
| pluscuamperfecto | tremitum* erat (part. perf. nom. sg. neutro seguido de la 3.pers.sg. del presente indicativo de sum) | ||||||
| futuro perfecto | tremitum* erit (part. perf. nom. sg. neutro seguido de la 3.pers.sg. del presente indicativo de sum) | ||||||
| subjuntivo | singular | plural | |||||
| primera | segunda | tercera | primera | segunda | tercera | ||
| activo | presente | tremam | tremās | tremat | tremāmus | tremātis | tremant |
| imperfecto | tremerem | tremerēs | tremeret | tremerēmus | tremerētis | tremerent | |
| perfecto | tremuerim | tremuerīs | tremuerit | tremuerīmus | tremuerītis | tremuerint | |
| pluscuamperfecto | tremuissem | tremuissēs | tremuisset | tremuissēmus | tremuissētis | tremuissent | |
| pasivo | presente | — | — | tremātur | — | — | — |
| imperfecto | — | — | tremerētur | — | — | — | |
| perfecto | tremitum* sit (part. perf. nom. sg. neutro seguido de la 3.pers.sg. del presente indicativo de sum) | ||||||
| pluscuamperfecto | tremitum* esset (part. perf. nom. sg. neutro seguido de la 3.pers.sg. del presente indicativo de sum) | ||||||
| imperativos | activo | pasivo | |||||
| presente (2ª persona) |
futuro (2ª persona) |
futuro (3ª persona) |
presente (2ª persona) |
futuro (2ª persona) |
futuro (3ª persona) | ||
| singular | treme | tremitō | tremitō | — | — | — | |
| plural | tremite | tremitōte | tremuntō | — | — | — | |
| presente | perfecto | futuro | presente | perfecto | futuro | ||
| infinitivos | tremere | tremuisse | tremitūrus -a,-um esse | — | — | — | |
| participios | tremēns (trementis) |
— | tremitūrus -a,-um | — | tremitum* | — | |
| gerundio | gerundivo | supino | |||||
| acusativo | genitivo | dativo/ablativo | acusativo | dativo/ablativo | |||
| tremendum | tremendī | tremendō | tremendum* | tremitum | tremitū | ||
| * Verbos intransitivos o verbos usados intransitivamente solo emplean el participio perfecto pasivo y el gerundivo en construcciones impersonales en el nominativo singular neutro. | |||||||
Flexión de tremōtercera conjugación, perfecto con u
| indicativo | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| primera | segunda | tercera | primera | segunda | tercera | ||
| activo | presente | tremō | tremis | tremit | tremimus | tremitis | tremunt |
| imperfecto | tremēbam | tremēbās | tremēbat | tremēbāmus | tremēbātis | tremēbant | |
| futuro | tremam | tremēs | tremet | tremēmus | tremētis | trement | |
| perfecto | tremuī | tremuistī | tremuit | tremuimus | tremuistis | tremuērunt, tremuēre | |
| pluscuamperfecto | tremueram | tremuerās | tremuerat | tremuerāmus | tremuerātis | tremuerant | |
| futuro perfecto | tremuerō | tremueris | tremuerit | tremuerimus | tremueritis | tremuerint | |
| pasivo | presente | tremor | tremeris, tremere |
tremitur | tremimur | tremiminī | tremuntur |
| imperfecto | tremēbar | tremēbāris, tremēbāre |
tremēbātur | tremēbāmur | tremēbāminī | tremēbantur | |
| futuro | tremar | tremēris, tremēre |
tremētur | tremēmur | tremēminī | trementur | |
| perfecto | tremitus -a, -um sum (part. perf. seguido del presente indicativo de sum) | ||||||
| pluscuamperfecto | tremitus -a, -um eram (part. perf. seguido del imperfecto indicativo de sum) | ||||||
| futuro perfecto | tremitus -a, -um erō (part. perf. seguido del futuro indicativo de sum) | ||||||
| subjuntivo | singular | plural | |||||
| primera | segunda | tercera | primera | segunda | tercera | ||
| activo | presente | tremam | tremās | tremat | tremāmus | tremātis | tremant |
| imperfecto | tremerem | tremerēs | tremeret | tremerēmus | tremerētis | tremerent | |
| perfecto | tremuerim | tremuerīs | tremuerit | tremuerīmus | tremuerītis | tremuerint | |
| pluscuamperfecto | tremuissem | tremuissēs | tremuisset | tremuissēmus | tremuissētis | tremuissent | |
| pasivo | presente | tremar | tremāris, tremāre |
tremātur | tremāmur | tremāminī | tremantur |
| imperfecto | tremerer | tremerēris, tremerēre |
tremerētur | tremerēmur | tremerēminī | tremerentur | |
| perfecto | tremitus -a, -um sim (part. perf. seguido del presente subjuntivo de sum) | ||||||
| pluscuamperfecto | tremitus -a, -um essem (part. perf. seguido del imperfecto subjuntivo de sum) | ||||||
| imperativos | activo | pasivo | |||||
| presente (2ª persona) |
futuro (2ª persona) |
futuro (3ª persona) |
presente (2ª persona) |
futuro (2ª persona) |
futuro (3ª persona) | ||
| singular | treme | tremitō | tremitō | tremere | tremitor | tremitor | |
| plural | tremite | tremitōte | tremuntō | tremiminī | — | tremuntor | |
| presente | perfecto | futuro | presente | perfecto | futuro | ||
| infinitivos | tremere | tremuisse | tremitūrus -a,-um esse | tremī | tremitus -a,-um esse | tremitum īrī | |
| participios | tremēns (trementis) |
— | tremitūrus -a,-um | — | tremitus -a,-um | — | |
| gerundio | gerundivo | supino | |||||
| acusativo | genitivo | dativo/ablativo | acusativo | dativo/ablativo | |||
| tremendum | tremendī | tremendō | tremendus -a,-um | tremitum | tremitū | ||
Referencias y notas
- de Vaan, Michiel (2008) Etymological Dictionary of Latin and the Other Italic Languages. Leiden: Brill, p. 628. ISBN 978-90-04-16797-1
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.