tremitus
Latín
tremitus | |
clásico (AFI) | [ˈtrɛ.mɪ.tʊs] |
rima | e.mi.tus |
Forma verbal
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um) | ||||||
Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
Nominativo | tremitus | tremita | tremitum | tremitī | tremitae | tremita |
Vocativo | tremite | tremita | tremitum | tremitī | tremitae | tremita |
Acusativo | tremitum | tremitam | tremitum | tremitōs | tremitās | tremita |
Genitivo | tremitī | tremitae | tremitī | tremitōrum | tremitārum | tremitōrum |
Dativo | tremitō | tremitae | tremitō | tremitīs | tremitīs | tremitīs |
Ablativo | tremitō | tremitā | tremitō | tremitīs | tremitīs | tremitīs |
- 1
- Participio perfecto pasivo de tremō.
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.