communitas
Latín
    
| commūnitās | |
| clásico (AFI) | [kɔmˈmuː.nɪ.taːs] | 
| rima | u.ni.tas | 
Sustantivo femenino
    
| 3.ª declinación (m/f consonante) | ||
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativo | commūnitās | commūnitātēs | 
| Vocativo | commūnitās | commūnitātēs | 
| Acusativo | commūnitātem | commūnitātēs | 
| Genitivo | commūnitātis | commūnitātum | 
| Dativo | commūnitātī | commūnitātibus | 
| Ablativo | commūnitāte | commūnitātibus | 
- 3
- Comunidad natural o debida a alguna característica en común.[1]
- 4
- Sociabilidad, afabilidad.[1]
Referencias y notas
    
- Glare, P. G. W. (editor, 1983) Oxford Latin Dictionary. Oxford: Oxford University Press
    Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.