communis
Latín
| commūnis | |
| clásico (AFI) | [komˈmuː.nis] ⓘ |
| rima | om.mu.nis |
Etimología
Del protoindoeuropeo *ko-moin-i ("compartido").
Adjetivo
| Comparación | |
| Comparativo: | commūnior |
| Superlativo: | communissimus |
3.ª declinación (de dos terminaciones: -is, -e) | ||||
| Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|
| Masculino Femenino |
Neutro | Masculino Femenino |
Neutro | |
| Nominativo | commūnis | commūne | commūnēs | commūnia |
| Vocativo | commūnis | commūne | commūnēs | commūnia |
| Acusativo | commūnem | commūne | commūnēs commūnīs |
commūnia |
| Genitivo | commūnis | commūnis | commūnium | commūnium |
| Dativo | commūnī | commūnī | commūnibus | commūnibus |
| Ablativo | commūnī | commūnī | commūnibus | commūnibus |
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.