communis
Latín
commūnis | |
clásico (AFI) | [komˈmuː.nis] ⓘ |
rima | om.mu.nis |
Etimología
Del protoindoeuropeo *ko-moin-i ("compartido").
Adjetivo
Comparación | |
Comparativo: | commūnior |
Superlativo: | communissimus |
3.ª declinación (de dos terminaciones: -is, -e) | ||||
Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|
Masculino Femenino |
Neutro | Masculino Femenino |
Neutro | |
Nominativo | commūnis | commūne | commūnēs | commūnia |
Vocativo | commūnis | commūne | commūnēs | commūnia |
Acusativo | commūnem | commūne | commūnēs commūnīs |
commūnia |
Genitivo | commūnis | commūnis | commūnium | commūnium |
Dativo | commūnī | commūnī | commūnibus | commūnibus |
Ablativo | commūnī | commūnī | commūnibus | commūnibus |
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.