texo
Latín
    
| texō | |
| clásico (AFI) | [ˈtɛk.so:] | 
| rima | ek.so | 
Etimología
    
Del protoitálico *tekse/o-, y este del protoindoeuropeo *teḱ-s- ("hacer", "fabricar").[1] Compárese el hitita takš- ("construir"), el sánscrito तक्षति (takṣati) ("formar", "fabricar") y el avéstico gatha tāšt ("hacer", "fabricar").[1]
Verbo transitivo
    
presente activo texō, presente infinitivo texere, perfecto activo texuī, supino textum.
- 1
- Tejer.
- 3
- Hacer (entrelazando).
Descendientes
    
Conjugación
    
Flexión de texōtercera conjugación, perfecto con u
| indicativo | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| primera | segunda | tercera | primera | segunda | tercera | ||
| activo | presente | texō | texis | texit | teximus | texitis | texunt | 
| imperfecto | texēbam | texēbās | texēbat | texēbāmus | texēbātis | texēbant | |
| futuro | texam | texēs | texet | texēmus | texētis | texent | |
| perfecto | texuī | texuistī | texuit | texuimus | texuistis | texuērunt, texuēre | |
| pluscuamperfecto | texueram | texuerās | texuerat | texuerāmus | texuerātis | texuerant | |
| futuro perfecto | texuerō | texueris | texuerit | texuerimus | texueritis | texuerint | |
| pasivo | presente | texor | texeris, texere | texitur | teximur | teximinī | texuntur | 
| imperfecto | texēbar | texēbāris, texēbāre | texēbātur | texēbāmur | texēbāminī | texēbantur | |
| futuro | texar | texēris, texēre | texētur | texēmur | texēminī | texentur | |
| perfecto | textus -a, -um sum (part. perf. seguido del presente indicativo de sum) | ||||||
| pluscuamperfecto | textus -a, -um eram (part. perf. seguido del imperfecto indicativo de sum) | ||||||
| futuro perfecto | textus -a, -um erō (part. perf. seguido del futuro indicativo de sum) | ||||||
| subjuntivo | singular | plural | |||||
| primera | segunda | tercera | primera | segunda | tercera | ||
| activo | presente | texam | texās | texat | texāmus | texātis | texant | 
| imperfecto | texerem | texerēs | texeret | texerēmus | texerētis | texerent | |
| perfecto | texuerim | texuerīs | texuerit | texuerīmus | texuerītis | texuerint | |
| pluscuamperfecto | texuissem | texuissēs | texuisset | texuissēmus | texuissētis | texuissent | |
| pasivo | presente | texar | texāris, texāre | texātur | texāmur | texāminī | texantur | 
| imperfecto | texerer | texerēris, texerēre | texerētur | texerēmur | texerēminī | texerentur | |
| perfecto | textus -a, -um sim (part. perf. seguido del presente subjuntivo de sum) | ||||||
| pluscuamperfecto | textus -a, -um essem (part. perf. seguido del imperfecto subjuntivo de sum) | ||||||
| imperativos | activo | pasivo | |||||
| presente (2ª persona) | futuro (2ª persona) | futuro (3ª persona) | presente (2ª persona) | futuro (2ª persona) | futuro (3ª persona) | ||
| singular | texe | texitō | texitō | texere | texitor | texitor | |
| plural | texite | texitōte | texuntō | teximinī | — | texuntor | |
| presente | perfecto | futuro | presente | perfecto | futuro | ||
| infinitivos | texere | texuisse | textūrus -a,-um esse | texī | textus -a,-um esse | textum īrī | |
| participios | texēns (texentis) | — | textūrus -a,-um | — | textus -a,-um | — | |
| gerundio | gerundivo | supino | |||||
| acusativo | genitivo | dativo/ablativo | acusativo | dativo/ablativo | |||
| texendum | texendī | texendō | texendus -a,-um | textum | textū | ||
Referencias y notas
    
- de Vaan, Michiel (2008) Etymological Dictionary of Latin and the Other Italic Languages. Leiden: Brill, p. 619. ISBN 978-90-04-16797-1
    Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.