borrar
Español
| borrar | |
| pronunciación (AFI) | [boˈraɾ] ⓘ |
| silabación | bo-rrar |
| acentuación | aguda |
| longitud silábica | bisílaba |
| rima | aɾ |
Etimología
De borra.
Verbo transitivo

borrar (1)
- 1
- Hacer que desaparezca lo escrito, trazado o pintado con una goma, borrador u otro material.
- Ejemplo:
- 2
- Tachar lo escrito para indicar que no es válido.
- 3
- Hacer que algo desaparezca.
- 4
- Desaparecer el recuerdo de algo.
- Sinónimo: olvidar
- Ejemplo: Quiero borrar de mi imaginación la lúgubre escena; pero pasa una noche y otra, y la escena no se borra
Locuciones
- goma de borrar: instrumento de mano cuya finalidad es eliminar trazos erróneos generalmente de lápiz.
Conjugación
Traducciones
|
Asturiano
| borrar | |
| pronunciación (AFI) | /boˈraɾ/ |
| silabación | bo-rrar |
| acentuación | aguda |
| longitud silábica | bisílaba |
| rima | aɾ |
Verbo transitivo
- 1
- Borrar.
Conjugación
| Formes non personales | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Infinitivu | borrar | |||||
| Xerundiu | borrando | |||||
| Participiu | borráu, borrada, borrao, borraos, borraes | |||||
| Formes personales | ||||||
| Númberu | Singular | Plural | ||||
| Persona | primera | segunda | tercera | primera | segunda | tercera |
| Mou indicativu | yo | tu | él | nosotros | vosotros | ellos |
| Presente | borro | borres | borra | borramos | borráis | borren |
| Imperfeutu | borraba | borrabes | borraba | borrábamos borrábemos |
borrabais borrabeis |
borraben |
| Indefiniu | borré | borrasti borresti |
borró | borremos | borrastis borrestis |
borraron |
| Futuru | borraré | borrarás | borrará | borraremos | borraréis | borrarán |
| Potencial | borraría | borraríes | borraría | borraríamos borraríemos |
borraríais borraríeis |
borraríen |
| Mou suxuntivu | yo | tu | él | nosotros | vosotros | ellos |
| Presente | borre | borras borres |
borre | borremos | borréis | borran borren |
| Imperfeutu | borrara borrare |
borraras borrares |
borrara borrare |
borrarámos borrarémos |
borrarais borrareis |
borraran borraren |
| Imperativu | yo | tu | él | nosotros | vosotros | ellos |
| Presente | borra | borrái | ||||
Gallego
| borrar | |
| pronunciación | falta agregar |
Verbo transitivo
- 1
- Borrar.
Conjugación
Portugués
| borrar | |
| brasilero (AFI) | [boˈha(h)] |
| carioca (AFI) | [boˈχa(χ)] |
| paulista (AFI) | [boˈha(ɾ)] |
| gaúcho (AFI) | [boˈha(ɻ)] |
| europeo (AFI) | [buˈʁaɾ] |
| alentejano/algarvio (AFI) | [buˈʁa.ɾi] |
| acentuación | aguda |
| longitud silábica | bisílaba |
| rima | a(ʁ) |
Verbo transitivo
- 1
- Ensuciar.
Conjugación
Flexión de borrarprimera conjugación, regular
| Formas no personales | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||||||
| Formas personales | ||||||||||||
| número: | singular | plural | ||||||||||
| persona: | primera | segunda | tercera | primera | segunda | tercera | ||||||
| Modo indicativo | eu | tu | ele, ela | nós | vós | eles, elas | ||||||
| Presente | borro | borras | borra | borramos | borrais | borram | ||||||
| Pretérito perfeito simples | borrei | borraste | borrou | borrámos* | borrastes | borraram | ||||||
| Imperfeito | borrava | borravas | borrava | borrávamos | borráveis | borravam | ||||||
| Pretérito mais-que-perfeito simples | borrara | borraras | borrara | borráramos | borráreis | borraram | ||||||
| Futuro do presente | borrarei | borrarás | borrará | borraremos | borrareis | borrarão | ||||||
| Futuro do pretérito (condicional) | borraria | borrarias | borraria | borraríamos | borraríeis | borrariam | ||||||
| Modo subjuntivo (o conjuntivo) | eu | tu | ele, ela | nós | vós | eles, elas | ||||||
| Presente | borre | borres | borre | borremos | borreis | borrem | ||||||
| Imperfeito | borrasse | borrasses | borrasse | borrássemos | borrásseis | borrassem | ||||||
| Futuro do presente | borrar | borrares | borrar | borrarmos | borrardes | borrarem | ||||||
| Modo imperativo | tu | você | nós | vós | vocês | |||||||
| Afirmativo: | borra | borre | borremos | borrai | borrem | |||||||
| Negativo: | não borres | não borre | não borremos | não borreis | não borrem | |||||||
| Infinitivo personal (pessoal) | eu | tu | você | nós | vós | vocês | ||||||
| borrar | borrares | borrar | borrarmos | borrardes | borrarem | |||||||
| → você y vocês son pronombres de segunda persona, pero emplean las formas verbales de la tercera. → Los tiempos compuestos perfectivos se forman con ter ("tener") como auxiliar ("haber" en español), más el participio. Por ejemplo, "você tem borrado". → Los tiempos progresivos se forman con estar como auxiliar, de dos maneras: - estar + el gerundio, por ejemplo, "vocês estão borrando" (uso preferido en Brasil). - estar + a + el infinitivo, por ejemplo, "vocês estão a borrar" (uso preferido en Portugal). | ||||||||||||
| * También se usa borramos, especialmente en Brasil. | ||||||||||||
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.