ludi
Esperanto
| ludi | |
| pronunciación (AFI) | /lu.di/ |
Etimología
Del latín ludo.
Verbo
| Participio nominal | Participio adjetivo | Gerundio | |||||||||
| Infinitivo | ludi | Presente | ludas | ludanto | ludato | ludanta | ludata | ludante | ludate | Presente | |
| Imperativo | ludu | Pasado | ludis | ludinto | ludito | ludinta | ludita | ludinte | ludite | Pasado | |
| Condicional | ludus | Futuro | ludos | ludonto | ludoto | ludonta | ludota | ludonte | ludote | Futuro | |
| Activo | Pasivo | Activo | Pasivo | Activo | Pasivo | ||||||
- 1
- Jugar.
- 2
- Tocar un instrumento musical.
Vasco
| ludi | |
| pronunciación | falta agregar |
| Indefinido | Singular | Plural | |
|---|---|---|---|
| Absolutivo | ludi | ludia | ludiak |
| Ergativo | ludik | ludiak | ludiek |
| Dativo | ludiri | ludiari | ludiei |
| Genitivo | ludiren | ludiaren | ludien |
| Comitativo | ludirekin | ludiarekin | ludiekin |
| Benefactivo | ludirentzat | ludiarentzat | ludientzat |
| Causativo | ludirengatik | ludiarengatik | ludiengatik |
| Instrumental | ludiz | ludiaz | ludiez |
| Inesivo | luditan | ludian | ludietan |
| Separativo | luditako | ludiko | ludietako |
| Adlativo | luditara | ludira | ludietara |
| Adl. extremo | luditaraino | ludiraino | ludietaraino |
| Ac. adlativo | luditarantz | ludirantz | ludietarantz |
| Adverbial | luditarako | ludirako | ludietarako |
| Ablativo | luditatik | luditik | ludietatik |
| Partitivo | ludirik | - | - |
| Prolativo | luditzat | - | - |
Etimología
Si puedes, incorpórala: ver cómo
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.