impossibilitas
Latín
impossibilitās | |
clásico (AFI) | [ɪmˌpɔs.sɪˈbɪ.lɪ.taːs] |
variantes | inpossibilitās |
rima | i.li.tas |
Etimología
De impossibilis ("imposible") y el sufijo tās;[1] < in-possum-bilis-tās < in-potis-sum-bilis-tās.
Sustantivo femenino
3.ª declinación (m/f consonante) | ||
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo | impossibilitās | impossibilitātēs |
Vocativo | impossibilitās | impossibilitātēs |
Acusativo | impossibilitātem | impossibilitātēs |
Genitivo | impossibilitātis | impossibilitātum |
Dativo | impossibilitātī | impossibilitātibus |
Ablativo | impossibilitāte | impossibilitātibus |
Descendientes
|
Referencias y notas
- Glare, P. G. W. (editor, 1983) Oxford Latin Dictionary. Oxford: Oxford University Press
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.