impossibilitas
Latín
| impossibilitās | |
| clásico (AFI) | [ɪmˌpɔs.sɪˈbɪ.lɪ.taːs] |
| variantes | inpossibilitās |
| rima | i.li.tas |
Etimología
De impossibilis ("imposible") y el sufijo tās;[1] < in-possum-bilis-tās < in-potis-sum-bilis-tās.
Sustantivo femenino
3.ª declinación (m/f consonante) | ||
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativo | impossibilitās | impossibilitātēs |
| Vocativo | impossibilitās | impossibilitātēs |
| Acusativo | impossibilitātem | impossibilitātēs |
| Genitivo | impossibilitātis | impossibilitātum |
| Dativo | impossibilitātī | impossibilitātibus |
| Ablativo | impossibilitāte | impossibilitātibus |
Descendientes
|
Referencias y notas
- Glare, P. G. W. (editor, 1983) Oxford Latin Dictionary. Oxford: Oxford University Press
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.