impossibilitas
Latín
    
| impossibilitās | |
| clásico (AFI) | [ɪmˌpɔs.sɪˈbɪ.lɪ.taːs] | 
| variantes | inpossibilitās | 
| rima | i.li.tas | 
Etimología
    
De impossibilis ("imposible") y el sufijo tās;[1] < in-possum-bilis-tās < in-potis-sum-bilis-tās.
Sustantivo femenino
    
| 3.ª declinación (m/f consonante) | ||
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativo | impossibilitās | impossibilitātēs | 
| Vocativo | impossibilitās | impossibilitātēs | 
| Acusativo | impossibilitātem | impossibilitātēs | 
| Genitivo | impossibilitātis | impossibilitātum | 
| Dativo | impossibilitātī | impossibilitātibus | 
| Ablativo | impossibilitāte | impossibilitātibus | 
Descendientes
    
| 
 | 
Referencias y notas
    
- Glare, P. G. W. (editor, 1983) Oxford Latin Dictionary. Oxford: Oxford University Press
    Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.