inpossibilitas
Latín
    
| inpossibilitās | |
| clásico (AFI) | [ɪmˌpɔs.sɪˈbɪ.lɪ.taːs] | 
| rima | i.li.tas | 
Sustantivo femenino
    
| 3.ª declinación (m/f consonante) | ||
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativo | inpossibilitās | inpossibilitātēs | 
| Vocativo | inpossibilitās | inpossibilitātēs | 
| Acusativo | inpossibilitātem | inpossibilitātēs | 
| Genitivo | inpossibilitātis | inpossibilitātum | 
| Dativo | inpossibilitātī | inpossibilitātibus | 
| Ablativo | inpossibilitāte | inpossibilitātibus | 
- 1
- Variante de impossibilitās.[1]
Referencias y notas
    
- Glare, P. G. W. (editor, 1983) Oxford Latin Dictionary. Oxford: Oxford University Press
    Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.