impensus
Latín
impensus | |
clásico (AFI) | [ɪmˈpẽːs̠ʊs̠] |
eclesiástico (AFI) | [imˈpɛnsus] |
variantes | inpensus |
rima | en.sus |
Etimología 1
Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Adjetivo
Forma verbal
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um) | ||||||
Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
Nominativo | impēnsus | impēnsa | impēnsum | impēnsī | impēnsae | impēnsa |
Vocativo | impēnse | impēnsa | impēnsum | impēnsī | impēnsae | impēnsa |
Acusativo | impēnsum | impēnsam | impēnsum | impēnsōs | impēnsās | impēnsa |
Genitivo | impēnsī | impēnsae | impēnsī | impēnsōrum | impēnsārum | impēnsōrum |
Dativo | impēnsō | impēnsae | impēnsō | impēnsīs | impēnsīs | impēnsīs |
Ablativo | impēnsō | impēnsā | impēnsō | impēnsīs | impēnsīs | impēnsīs |
- 1
- Participio perfecto pasivo de impendō.
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.