circumfero
Latín
| circumferō | |
| clásico (AFI) | [kɪrˈkʊm.fɛ.roː] |
| rima | um.fe.ro |
Etimología
Del prefijo circum- (alrededor) y ferō, ferre ("llevar").
Verbo transitivo
presente activo circumferō, presente infinitivo circumferre, perfecto activo circumtulī, supino circumlātum. (irregular)
Conjugación
Flexión de circumferōirregular, supletivo3.ª conjugación
| indicativo | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| primera | segunda | tercera | primera | segunda | tercera | ||
| activo | presente | circumferō | circumfers | circumfert | circumferimus | circumfertis | circumferunt |
| imperfecto | circumferēbam | circumferēbās | circumferēbat | circumferēbāmus | circumferēbātis | circumferēbant | |
| futuro | circumferam | circumferēs | circumferet | circumferēmus | circumferētis | circumferent | |
| perfecto | circumtulī | circumtulistī | circumtulit | circumtulimus | circumtulistis | circumtulērunt, circumtulēre | |
| pluscuamperfecto | circumtuleram | circumtulerās | circumtulerat | circumtulerāmus | circumtulerātis | circumtulerant | |
| futuro perfecto | circumtulerō | circumtuleris | circumtulerit | circumtulerimus | circumtuleritis | circumtulerint | |
| pasivo | presente | circumferor | circumferris, circumferre |
circumfertur | circumferimur | circumferiminī | circumferuntur |
| imperfecto | circumferēbar | circumferēbāris, circumferēbāre |
circumferēbātur | circumferēbāmur | circumferēbāminī | circumferēbantur | |
| futuro | circumferar | circumferēris, circumferēre |
circumferētur | circumferēmur | circumferēminī | circumferentur | |
| perfecto | circumlātus -a, -um sum (part. perf. seguido del presente indicativo de sum) | ||||||
| pluscuamperfecto | circumlātus -a, -um eram (part. perf. seguido del imperfecto indicativo de sum) | ||||||
| futuro perfecto | circumlātus -a, -um erō (part. perf. seguido del futuro indicativo de sum) | ||||||
| subjuntivo | singular | plural | |||||
| primera | segunda | tercera | primera | segunda | tercera | ||
| activo | presente | circumferam | circumferās | circumferat | circumferāmus | circumferātis | circumferant |
| imperfecto | circumferrem | circumferrēs | circumferret | circumferrēmus | circumferrētis | circumferrent | |
| perfecto | circumtulerim | circumtulerīs | circumtulerit | circumtulerīmus | circumtulerītis | circumtulerint | |
| pluscuamperfecto | circumtulissem | circumtulissēs | circumtulisset | circumtulissēmus | circumtulissētis | circumtulissent | |
| pasivo | presente | circumferar | circumferāris, circumferāre |
circumferātur | circumferāmur | circumferāminī | circumferantur |
| imperfecto | circumferrer | circumferrēris, circumferrēre |
circumferrētur | circumferrēmur | circumferrēminī | circumferrentur | |
| perfecto | circumlātus -a, -um sim (part. perf. seguido del presente subjuntivo de sum) | ||||||
| pluscuamperfecto | circumlātus -a, -um essem (part. perf. seguido del imperfecto subjuntivo de sum) | ||||||
| imperativos | activo | pasivo | |||||
| presente (2ª persona) |
futuro (2ª persona) |
futuro (3ª persona) |
presente (2ª persona) |
futuro (2ª persona) |
futuro (3ª persona) | ||
| singular | circumfer | circumfertō | circumfertō | — | — | — | |
| plural | circumferte | circumfertōte | circumferuntō | — | — | — | |
| presente | perfecto | futuro | presente | perfecto | futuro | ||
| infinitivos | circumferre | circumtulisse | circumlātūrus -a,-um esse | circumferrī | circumlātus -a,-um esse | circumlātum īrī | |
| participios | circumferēns (circumferentis) |
— | circumlātūrus -ra,-rum | — | circumlātus -a,-um | — | |
| gerundio | gerundivo | supino | |||||
| acusativo | genitivo | dativo/ablativo | acusativo | dativo/ablativo | |||
| circumferendum | circumferendī | circumferendō | circumferendus -a,-um | circumlātum | circumlātū | ||
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.