belligero
Latín
| belligerō | |
| clásico (AFI) | [bɛlˈlɪ.gɛ.roː] |
| variantes | belligeror[1] |
| rima | i.ɡe.ro |
Etimología
de bellum ("guerra") y gerō, -āre ("llevar").
Verbo intransitivo
presente activo belligerō, presente infinitivo belligerāre, perfecto activo belligerāvī, supino belligerātum.
Conjugación
Flexión de belligerōprimera conjugación, perfecto con v, intransitivo
| indicativo | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| primera | segunda | tercera | primera | segunda | tercera | ||
| activo | presente | belligerō | belligerās | belligerat | belligerāmus | belligerātis | belligerant |
| imperfecto | belligerābam | belligerābās | belligerābat | belligerābāmus | belligerābātis | belligerābant | |
| futuro | belligerābō | belligerābis | belligerābit | belligerābimus | belligerābitis | belligerābunt | |
| perfecto | belligerāvī | belligerāvistī | belligerāvit | belligerāvimus | belligerāvistis | belligerāvērunt, belligerāvēre | |
| pluscuamperfecto | belligerāveram | belligerāverās | belligerāverat | belligerāverāmus | belligerāverātis | belligerāverant | |
| futuro perfecto | belligerāverō | belligerāveris | belligerāverit | belligerāverimus | belligerāveritis | belligerāverint | |
| pasivo | presente | — | — | belligerātur | — | — | — |
| imperfecto | — | — | belligerābātur | — | — | — | |
| futuro | — | — | belligerābitur | — | — | — | |
| perfecto | belligerātum* est (part. perf. nom. sg. neutro seguido de la 3.pers.sg. del presente indicativo de sum) | ||||||
| pluscuamperfecto | belligerātum* erat (part. perf. nom. sg. neutro seguido de la 3.pers.sg. del presente indicativo de sum) | ||||||
| futuro perfecto | belligerātum* erit (part. perf. nom. sg. neutro seguido de la 3.pers.sg. del presente indicativo de sum) | ||||||
| subjuntivo | singular | plural | |||||
| primera | segunda | tercera | primera | segunda | tercera | ||
| activo | presente | belligerem | belligerēs | belligeret | belligerēmus | belligerētis | belligerent |
| imperfecto | belligerārem | belligerārēs | belligerāret | belligerārēmus | belligerārētis | belligerārent | |
| perfecto | belligerāverim | belligerāverīs | belligerāverit | belligerāverīmus | belligerāverītis | belligerāverint | |
| pluscuamperfecto | belligerāvissem | belligerāvissēs | belligerāvisset | belligerāvissēmus | belligerāvissētis | belligerāvissent | |
| pasivo | presente | — | — | belligerētur | — | — | — |
| imperfecto | — | — | belligerārētur | — | — | — | |
| perfecto | belligerātum* sit (part. perf. nom. sg. neutro seguido de la 3.pers.sg. del presente indicativo de sum) | ||||||
| pluscuamperfecto | belligerātum* esset (part. perf. nom. sg. neutro seguido de la 3.pers.sg. del presente indicativo de sum) | ||||||
| imperativos | activo | pasivo | |||||
| presente (2ª persona) |
futuro (2ª persona) |
futuro (3ª persona) |
presente (2ª persona) |
futuro (2ª persona) |
futuro (3ª persona) | ||
| singular | belligerā | belligerātō | belligerātō | — | — | — | |
| plural | belligerāte | belligerātōte | belligerantō | — | — | — | |
| presente | perfecto | futuro | presente | perfecto | futuro | ||
| infinitivos | belligerāre | belligerāvisse | belligerātūrus -a,-um esse | — | — | — | |
| participios | belligerāns (belligerantis) |
— | belligerātūrus -a,-um | — | belligerātum* | — | |
| gerundio | gerundivo | supino | |||||
| acusativo | genitivo | dativo/ablativo | acusativo | dativo/ablativo | |||
| belligerandum | belligerandī | belligerandō | belligerandum* | belligerātum | belligerātū | ||
| * Verbos intransitivos o verbos usados intransitivamente solo emplean el participio perfecto pasivo y el gerundivo en construcciones impersonales en el nominativo singular neutro. | |||||||
Flexión de belligerōprimera conjugación, perfecto con v
| indicativo | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| primera | segunda | tercera | primera | segunda | tercera | ||
| activo | presente | belligerō | belligerās | belligerat | belligerāmus | belligerātis | belligerant |
| imperfecto | belligerābam | belligerābās | belligerābat | belligerābāmus | belligerābātis | belligerābant | |
| futuro | belligerābō | belligerābis | belligerābit | belligerābimus | belligerābitis | belligerābunt | |
| perfecto | belligerāvī | belligerāvistī | belligerāvit | belligerāvimus | belligerāvistis | belligerāvērunt, belligerāvēre | |
| pluscuamperfecto | belligerāveram | belligerāverās | belligerāverat | belligerāverāmus | belligerāverātis | belligerāverant | |
| futuro perfecto | belligerāverō | belligerāveris | belligerāverit | belligerāverimus | belligerāveritis | belligerāverint | |
| pasivo | presente | belligeror | belligerāris, belligerāre |
belligerātur | belligerāmur | belligerāminī | belligerantur |
| imperfecto | belligerābar | belligerābāris, belligerābāre |
belligerābātur | belligerābāmur | belligerābāminī | belligerābantur | |
| futuro | belligerābor | belligerāberis, belligerābere |
belligerābitur | belligerābimur | belligerābiminī | belligerābuntur | |
| perfecto | belligerātus -a, -um sum (part. perf. seguido del presente indicativo de sum) | ||||||
| pluscuamperfecto | belligerātus -a, -um eram (part. perf. seguido del imperfecto indicativo de sum) | ||||||
| futuro perfecto | belligerātus -a, -um erō (part. perf. seguido del futuro indicativo de sum) | ||||||
| subjuntivo | singular | plural | |||||
| primera | segunda | tercera | primera | segunda | tercera | ||
| activo | presente | belligerem | belligerēs | belligeret | belligerēmus | belligerētis | belligerent |
| imperfecto | belligerārem | belligerārēs | belligerāret | belligerārēmus | belligerārētis | belligerārent | |
| perfecto | belligerāverim | belligerāverīs | belligerāverit | belligerāverīmus | belligerāverītis | belligerāverint | |
| pluscuamperfecto | belligerāvissem | belligerāvissēs | belligerāvisset | belligerāvissēmus | belligerāvissētis | belligerāvissent | |
| pasivo | presente | belligerer | belligerēris, belligerēre |
belligerētur | belligerēmur | belligerēminī | belligerentur |
| imperfecto | belligerārer | belligerārēris, belligerārēre |
belligerārētur | belligerārēmur | belligerārēminī | belligerārentur | |
| perfecto | belligerātus -a, -um sim (part. perf. seguido del presente subjuntivo de sum) | ||||||
| pluscuamperfecto | belligerātus -a, -um essem (part. perf. seguido del imperfecto subjuntivo de sum) | ||||||
| imperativos | activo | pasivo | |||||
| presente (2ª persona) |
futuro (2ª persona) |
futuro (3ª persona) |
presente (2ª persona) |
futuro (2ª persona) |
futuro (3ª persona) | ||
| singular | belligerā | belligerātō | belligerātō | belligerāre | belligerātor | belligerātor | |
| plural | belligerāte | belligerātōte | belligerantō | belligerāminī | — | belligerantor | |
| presente | perfecto | futuro | presente | perfecto | futuro | ||
| infinitivos | belligerāre | belligerāvisse | belligerātūrus -a,-um esse | belligerārī | belligerātus -a,-um esse | belligerātum īrī | |
| participios | belligerāns (belligerantis) |
— | belligerātūrus -a,-um | — | belligerātus -a,-um | — | |
| gerundio | gerundivo | supino | |||||
| acusativo | genitivo | dativo/ablativo | acusativo | dativo/ablativo | |||
| belligerandum | belligerandī | belligerandō | belligerandus -a,-um | belligerātum | belligerātū | ||
Referencias y notas
- deponente
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.