belligeror
Latín
| belligeror | |
| clásico (AFI) | [bɛlˈlɪ.gɛ.rɔr] |
| rima | i.ɡe.ror |
Verbo intransitivo
presente activo belligeror, presente infinitivo belligerārī, perfecto activo belligerātus sum. (deponente)
- 1
- Forma alternativa (deponente) de belligerō.
Conjugación
Flexión de belligerorprimera conjugación deponente
| indicativo | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| primera | segunda | tercera | primera | segunda | tercera | ||
| activo | presente | belligeror | belligerāris, belligerāre |
belligerātur | belligerāmur | belligerāminī | belligerantur |
| imperfecto | belligerābar | belligerābāris, belligerābāre |
belligerābātur | belligerābāmur | belligerābāminī | belligerābantur | |
| futuro | belligerābor | belligerāberis, belligerābere |
belligerābitur | belligerābimur | belligerābiminī | belligerābuntur | |
| perfecto | belligerātus -a, -um sum (part. perf. seguido del presente indicativo de sum) | ||||||
| pluscuamperfecto | belligerātus -a, -um eram (part. perf. seguido del imperfecto indicativo de sum) | ||||||
| futuro perfecto | belligerātus -a, -um erō (part. perf. seguido del futuro indicativo de sum) | ||||||
| subjuntivo | singular | plural | |||||
| primera | segunda | tercera | primera | segunda | tercera | ||
| activo | presente | belligerer | belligerēris, belligerēre |
belligerētur | belligerēmur | belligerēminī | belligerentur |
| imperfecto | belligerārer | belligerārēris, belligerārēre |
belligerārētur | belligerārēmur | belligerārēminī | belligerārentur | |
| perfecto | belligerātus -a, -um sim (part. perf. seguido del presente subjuntivo de sum) | ||||||
| pluscuamperfecto | belligerātus -a, -um essem (part. perf. seguido del imperfecto subjuntivo de sum) | ||||||
| imperativos | activo | pasivo | |||||
| presente (2ª persona) |
futuro (2ª persona) |
futuro (3ª persona) |
presente (2ª persona) |
futuro (2ª persona) |
futuro (3ª persona) | ||
| singular | belligerāre | belligerātor | belligerātor | — | — | — | |
| plural | belligerāminī | — | belligerantor | — | — | — | |
| presente | perfecto | futuro | presente | perfecto | futuro | ||
| infinitivos | belligerārī | belligerātus esse | belligerātūrus esse | — | — | — | |
| participios | belligerāns (belligerantis) |
belligerātus -a,-um | belligerātūrus -ra,-rum | — | — | — | |
| gerundio | gerundivo | supino | |||||
| acusativo | genitivo | dativo/ablativo | acusativo | dativo/ablativo | |||
| belligerandum | belligerandī | belligerandō | belligerandus -nda,-ndum | belligerātum | belligerātū | ||
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.