principium
Latín
    
| principium | |
| clásico (AFI) | [prɪŋˈkɪpiʊ̃ˑ] | 
| eclesiástico (AFI) | [prin̠ʲˈt͡ʃiːpium] | 
| rima | i.pi.um | 
Sustantivo neutro
    
| 2.ª declinación (-um) | ||
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativo | principium | principia | 
| Vocativo | principium | principia | 
| Acusativo | principium | principia | 
| Genitivo | principiī | principiōrum | 
| Dativo | principiō | principiīs | 
| Ablativo | principiō | principiīs | 
- 1
- Principio, comienzo, inicio.
- 2
- Ancestro, progenitor.
- Uso: literario
 
- 3
- Precedencia, preferencia.
Referencias y notas
    
    Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.