principium
Latín
principium | |
clásico (AFI) | [prɪŋˈkɪpiʊ̃ˑ] |
eclesiástico (AFI) | [prin̠ʲˈt͡ʃiːpium] |
rima | i.pi.um |
Sustantivo neutro
2.ª declinación (-um) | ||
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo | principium | principia |
Vocativo | principium | principia |
Acusativo | principium | principia |
Genitivo | principiī | principiōrum |
Dativo | principiō | principiīs |
Ablativo | principiō | principiīs |
- 1
- Principio, comienzo, inicio.
- 2
- Ancestro, progenitor.
- Uso: literario
- 3
- Precedencia, preferencia.
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.