ord

Irlandés

Etimología 1

ord
pronunciación falta agregar

Del irlandés antiguo ord, a su vez del latín ordo ("orden")

Sustantivo masculino

1
Orden (disposición, arreglo)
  • Antónimo: anord.
2
Orden (buena disposición, seguimiento de las normas)
  • Antónimos: mí-ord, anord.
  • Ejemplos:
" ar a laghad 300 póilíní airm ón Aontas Eorpach ar an mbealach go Háítí chun cabhrú le hord a choimeád sa thír buailte le crith talún. Rannchuideoidh an Fhrainc, an Iodáil, an Spáinn, an Phortaingéil agus an Ísiltír leis an bhfórsa." → «Al menos 300 policías militares de la Unión Europea están en camino hacia Haití para ayudar a mantener el orden en la zona afectada por el terremoto. Francia, Italia, España, Portugal y los Países Bajos colaboran en la fuerza.»«Fórsa póilíneachta na hEorpa ar an mbealach go Háítí», Altanna nuachta as gaeilge, European Commission (Ireland). Press office, 26/01/2010. Consultado el 18 de mayo de 2011.
3
Orden (institución)
4 Biología
Orden (grupo taxonómico)

Compuestos

  • anord
  • mí-ord
  • neamhord

Locuciones

  • as ord, "no disponible; indispuesto"
  • in ord, "en orden; ordenado"

Véase también

Etimología 2

ord
pronunciación falta agregar

Del irlandés antiguo ord

Sustantivo masculino

1
Almádena

Irlandés antiguo

Etimología 1

ord
pronunciación falta agregar
grafías alternativas ordd

Del latín ordo[1]

Sustantivo masculino

1
Orden (disposición, arreglo)
2
Orden (buena disposición, seguimiento de las normas)
3
Orden (institución)

Información adicional

Descendientes de “ord”
  • Gaélico escocés: òrd (gd) (antiguo)
  • Irlandés: ord (ga)

Etimología 2

ord
pronunciación falta agregar
grafías alternativas ordd

Del protocéltico *ordo-[2]. Compárese el galés gordd ("mazo") y el bretón horzh ("mazo")

Sustantivo masculino

1
Almádena

Información adicional

Descendientes de “ord”

Sueco

ord
pronunciación (AFI) [ˈɯːɖ]

Etimología

Del nórdico antiguo orð

Sustantivo neutro

Flexión de ord
Singular Plural
Indefinido Definido Indefinido Definido
Nominativo ord ordet ord orden
Genitivo ords ordets ords ordens
1
Palabra; voz, vocablo. Parte mínima de un discurso.
2
Palabra. Representación gráfica del habla.
3
Palabra. Empeño de la reputación de una persona.
4
Palabra. Facultad de hablar.

Compuestos

Compuestos con «ord»

Derivados

  • orda

Locuciones

Locuciones con «ord»
  • begära ordet
  • få ett ord med i laget
  • få sista ordet
  • ge sin ord på
  • ha ord om sig att
  • hålla sitt ord
  • i ord och handling
  • innan man vet ordet av
  • inte skräda orden
  • lägga ett gott ord för någon
  • med andra ord
  • sakna ord för att
  • ta någon på orden
  • ta till orda
  • upprepa ord för ord
  • utan ett ord
  • vara ful i orden
  • vara stor i orden
  • välja sina ord

Referencias y notas

  1. Royal Irish Academy (1913-). en eDIL project: Dictionary of the Irish Language based mainly on Old and Middle Irish materials (en inglés).
  2. MacBain, Alexander (1911). An Etymological Dictionary of the Gaelic Language, 2.ª ed., Stirling: E. MacKay.
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.