infans
Latín
īnfāns | |
clásico (AFI) | [ˈĩː.fãːs] [ˈɪn.fans] |
rima | in.fans |
Adjetivo
3.ª declinación (de una terminación) | ||||
Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|
Masculino Femenino |
Neutro | Masculino Femenino |
Neutro | |
Nominativo | īnfāns | īnfāns | īnfantēs | īnfantia |
Vocativo | īnfāns | īnfāns | īnfantēs | īnfantia |
Acusativo | īnfantem | īnfāns | īnfantēs īnfantīs |
īnfantia |
Genitivo | īnfantis | īnfantis | īnfantium | īnfantium |
Dativo | īnfantī | īnfantī | īnfantibus | īnfantibus |
Ablativo | infantī | infantī | īnfantibus | īnfantibus |
- 2
- Incapaz de expresarse, infacundo.
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.