exordium
Latín
| exōrdium | |
| clásico (AFI) | [ɛkˈsoːr.dɪ.ũː] |
| rima | or.di.um |
Etimología
De exōrdior y el sufijo -ium.
Sustantivo neutro
2.ª declinación (-um) | ||
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativo | exōrdium | exōrdia |
| Vocativo | exōrdium | exōrdia |
| Acusativo | exōrdium | exōrdia |
| Genitivo | exōrdiī | exōrdiōrum |
| Dativo | exōrdiō | exōrdiīs |
| Ablativo | exōrdiō | exōrdiīs |
- 1
- Comienzo.
- 2
- Prefacio.
- 3
- Fundación.
- Ejemplo: ab exordio urbis — De la fundación de la ciudad.
Información adicional
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.