ecficio
Latín
| ecficiō | |
| clásico (AFI) | [ɛkˈfɪ.kɪ.oː] |
| rima | i.ki.o |
Verbo transitivo
presente activo ecficiō, presente infinitivo ecficere, perfecto activo ecfēcī, supino ecfectum.
- 1
- Variante de efficiō.
Conjugación
Flexión de ecficiōtercera conjugación (-io), perfecto con dilatación
| indicativo | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| primera | segunda | tercera | primera | segunda | tercera | ||
| activo | presente | ecficiō | ecficis | ecficit | ecficimus | ecficitis | ecficiunt |
| imperfecto | ecficiēbam | ecficiēbās | ecficiēbat | ecficiēbāmus | ecficiēbātis | ecficiēbant | |
| futuro | ecficiam | ecficiēs | ecficiet | ecficiēmus | ecficiētis | ecficient | |
| perfecto | ecfēcī | ecfēcistī | ecfēcit | ecfēcimus | ecfēcistis | ecfēcērunt, ecfēcēre | |
| pluscuamperfecto | ecfēceram | ecfēcerās | ecfēcerat | ecfēcerāmus | ecfēcerātis | ecfēcerant | |
| futuro perfecto | ecfēcerō | ecfēceris | ecfēcerit | ecfēcerimus | ecfēceritis | ecfēcerint | |
| pasivo | presente | ecficior | ecficeris, ecficere |
ecficitur | ecficimur | ecficiminī | ecficiuntur |
| imperfecto | ecficiēbar | ecficiēbāris, ecficiēbāre |
ecficiēbātur | ecficiēbāmur | ecficiēbāminī | ecficiēbantur | |
| futuro | ecficiar | ecficiēris, ecficiēre |
ecficiētur | ecficiēmur | ecficiēminī | ecficientur | |
| perfecto | ecfectus -a, -um sum (part. perf. seguido del presente indicativo de sum) | ||||||
| pluscuamperfecto | ecfectus -a, -um eram (part. perf. seguido del imperfecto indicativo de sum) | ||||||
| futuro perfecto | ecfectus -a, -um erō (part. perf. seguido del futuro indicativo de sum) | ||||||
| subjuntivo | singular | plural | |||||
| primera | segunda | tercera | primera | segunda | tercera | ||
| activo | presente | ecficiam | ecficiās | ecficiat | ecficiāmus | ecficiātis | ecficiant |
| imperfecto | ecficerem | ecficerēs | ecficeret | ecficerēmus | ecficerētis | ecficerent | |
| perfecto | ecfēcerim | ecfēcerīs | ecfēcerit | ecfēcerīmus | ecfēcerītis | ecfēcerint | |
| pluscuamperfecto | ecfēcissem | ecfēcissēs | ecfēcisset | ecfēcissēmus | ecfēcissētis | ecfēcissent | |
| pasivo | presente | ecficiar | ecficiāris, ecficiāre |
ecficiātur | ecficiāmur | ecficiāminī | ecficiantur |
| imperfecto | ecficerer | ecficerēris, ecficerēre |
ecficerētur | ecficerēmur | ecficerēminī | ecficerentur | |
| perfecto | ecfectus -a, -um sim (part. perf. seguido del presente subjuntivo de sum) | ||||||
| pluscuamperfecto | ecfectus -a, -um essem (part. perf. seguido del imperfecto subjuntivo de sum) | ||||||
| imperativos | activo | pasivo | |||||
| presente (2ª persona) |
futuro (2ª persona) |
futuro (3ª persona) |
presente (2ª persona) |
futuro (2ª persona) |
futuro (3ª persona) | ||
| singular | ecfice | ecficitō | ecficitō | ecficere | ecficitor | ecficitor | |
| plural | ecficite | ecficitōte | ecficiuntō | ecficiminī | — | ecficiuntor | |
| presente | perfecto | futuro | presente | perfecto | futuro | ||
| infinitivos | ecficere | ecfēcisse | ecfectūrus -a,-um esse | ecficī | ecfectus -a,-um esse | ecfectum īrī | |
| participios | ecficiēns (ecficientis) |
— | ecfectūrus -a,-um | — | ecfectus -a,-um | — | |
| gerundio | gerundivo | supino | |||||
| acusativo | genitivo | dativo/ablativo | acusativo | dativo/ablativo | |||
| ecficiendum | ecficiendī | ecficiendō | ecficiendus -a,-um | ecfectum | ecfectū | ||
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.