ecficio
Latín
ecficiō | |
clásico (AFI) | [ɛkˈfɪ.kɪ.oː] |
rima | i.ki.o |
Verbo transitivo
presente activo ecficiō, presente infinitivo ecficere, perfecto activo ecfēcī, supino ecfectum.
- 1
- Variante de efficiō.
Conjugación
Flexión de ecficiōtercera conjugación (-io), perfecto con dilatación
indicativo | singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
primera | segunda | tercera | primera | segunda | tercera | ||
activo | presente | ecficiō | ecficis | ecficit | ecficimus | ecficitis | ecficiunt |
imperfecto | ecficiēbam | ecficiēbās | ecficiēbat | ecficiēbāmus | ecficiēbātis | ecficiēbant | |
futuro | ecficiam | ecficiēs | ecficiet | ecficiēmus | ecficiētis | ecficient | |
perfecto | ecfēcī | ecfēcistī | ecfēcit | ecfēcimus | ecfēcistis | ecfēcērunt, ecfēcēre | |
pluscuamperfecto | ecfēceram | ecfēcerās | ecfēcerat | ecfēcerāmus | ecfēcerātis | ecfēcerant | |
futuro perfecto | ecfēcerō | ecfēceris | ecfēcerit | ecfēcerimus | ecfēceritis | ecfēcerint | |
pasivo | presente | ecficior | ecficeris, ecficere |
ecficitur | ecficimur | ecficiminī | ecficiuntur |
imperfecto | ecficiēbar | ecficiēbāris, ecficiēbāre |
ecficiēbātur | ecficiēbāmur | ecficiēbāminī | ecficiēbantur | |
futuro | ecficiar | ecficiēris, ecficiēre |
ecficiētur | ecficiēmur | ecficiēminī | ecficientur | |
perfecto | ecfectus -a, -um sum (part. perf. seguido del presente indicativo de sum) | ||||||
pluscuamperfecto | ecfectus -a, -um eram (part. perf. seguido del imperfecto indicativo de sum) | ||||||
futuro perfecto | ecfectus -a, -um erō (part. perf. seguido del futuro indicativo de sum) | ||||||
subjuntivo | singular | plural | |||||
primera | segunda | tercera | primera | segunda | tercera | ||
activo | presente | ecficiam | ecficiās | ecficiat | ecficiāmus | ecficiātis | ecficiant |
imperfecto | ecficerem | ecficerēs | ecficeret | ecficerēmus | ecficerētis | ecficerent | |
perfecto | ecfēcerim | ecfēcerīs | ecfēcerit | ecfēcerīmus | ecfēcerītis | ecfēcerint | |
pluscuamperfecto | ecfēcissem | ecfēcissēs | ecfēcisset | ecfēcissēmus | ecfēcissētis | ecfēcissent | |
pasivo | presente | ecficiar | ecficiāris, ecficiāre |
ecficiātur | ecficiāmur | ecficiāminī | ecficiantur |
imperfecto | ecficerer | ecficerēris, ecficerēre |
ecficerētur | ecficerēmur | ecficerēminī | ecficerentur | |
perfecto | ecfectus -a, -um sim (part. perf. seguido del presente subjuntivo de sum) | ||||||
pluscuamperfecto | ecfectus -a, -um essem (part. perf. seguido del imperfecto subjuntivo de sum) | ||||||
imperativos | activo | pasivo | |||||
presente (2ª persona) |
futuro (2ª persona) |
futuro (3ª persona) |
presente (2ª persona) |
futuro (2ª persona) |
futuro (3ª persona) | ||
singular | ecfice | ecficitō | ecficitō | ecficere | ecficitor | ecficitor | |
plural | ecficite | ecficitōte | ecficiuntō | ecficiminī | — | ecficiuntor | |
presente | perfecto | futuro | presente | perfecto | futuro | ||
infinitivos | ecficere | ecfēcisse | ecfectūrus -a,-um esse | ecficī | ecfectus -a,-um esse | ecfectum īrī | |
participios | ecficiēns (ecficientis) |
— | ecfectūrus -a,-um | — | ecfectus -a,-um | — | |
gerundio | gerundivo | supino | |||||
acusativo | genitivo | dativo/ablativo | acusativo | dativo/ablativo | |||
ecficiendum | ecficiendī | ecficiendō | ecficiendus -a,-um | ecfectum | ecfectū |
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.