volverse
Español
| volverse | |
| pronunciación (AFI) | [bolˈβeɾ.se] |
| silabación | vol-ver-se |
| acentuación | llana |
| longitud silábica | trisílaba |
| rima | eɾ.se |
Etimología
De volver con el pronombre reflexivo átono.
Verbo pronominal
- 1
- Cambiar de un estado o aspecto a otro.[1]
- Uso: se aplica especialmente a cambios relativamente permanentes de estado físico o mental: volverse loco, volverse feo, etc.[1]
- Relacionados: ponerse, convertirse, transformarse, quedarse.
Locuciones
- volverse atrás: cambiar de opinión respecto a algo prometido o decidido anteriormente; desdecirse.
- volverse contra o en contra: comenzar a perseguir, a querer hacer daño o a oponerse a alguien o a algo.
- volverse loco: perder la razón o la cordura; por extensión y en sentido figurado, sentir una emoción o pasión con gran intensidad o vehemencia.
- volverse loco de contento: llenarse de alegría o júbilo.
Conjugación
| Formas no personales | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Simples | Compuestas | |||||
| Infinitivo | volverse | haberse vuelto | ||||
| Gerundio | volviéndose (o volviendo) | habiéndose vuelto | ||||
| Participio | vuelto | |||||
| Formas personales | ||||||
| número: | singular | plural | ||||
| persona: | primera | segunda | tercera | primera | segunda | tercera |
| Modo indicativo | yo | tú vos |
él / ella usted1 |
nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ellos / ellas ustedes1 |
| Tiempos simples | ||||||
| Presente | me vuelvo | te vuelvestú te volvésvos | se vuelve | nos volvemos | os volvéis | se vuelven |
| Pretérito imperfecto o Copretérito (Andrés Bello) | me volvía | te volvías | se volvía | nos volvíamos | os volvíais | se volvían |
| Pretérito indefinido o Pretérito (Perfecto simple) | me volví | te volviste | se volvió | nos volvimos | os volvisteis | se volvieron |
| Futuro | me volveré | te volverás | se volverá | nos volveremos | os volveréis | se volverán |
| Condicional o Pospretérito | me volvería | te volverías | se volvería | nos volveríamos | os volveríais | se volverían |
| Tiempos compuestos | ||||||
| Pretérito perfecto o Antepresente | me he vuelto | te has vuelto | se ha vuelto | nos hemos vuelto | os habéis vuelto | se han vuelto |
| Pretérito pluscuamperfecto o Antecopretérito | me había vuelto | te habías vuelto | se había vuelto | nos habíamos vuelto | os habíais vuelto | se habían vuelto |
| Pretérito anterior o Antepretérito (poco usado) | me hube vuelto | te hubiste vuelto | se hubo vuelto | nos hubimos vuelto | os hubisteis vuelto | se hubieron vuelto |
| Futuro perfecto o Antefuturo | me habré vuelto | te habrás vuelto | se habrá vuelto | nos habremos vuelto | os habréis vuelto | se habrán vuelto |
| Condicional perfecto o Antepospretérito | me habría vuelto | te habrías vuelto | se habría vuelto | nos habríamos vuelto | os habríais vuelto | se habrían vuelto |
| Modo subjuntivo | yo | tú vos2 |
él / ella usted1 |
nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ellos / ellas ustedes1 |
| Tiempos simples | ||||||
| Presente | me vuelva | te vuelvastú te volvásvos2 | se vuelva | nos volvamos | os volváis | se vuelvan |
| Pretérito imperfecto o Pretérito | me volviera | te volvieras | se volviera | nos volviéramos | os volvierais | se volvieran |
| me volviese | te volvieses | se volviese | nos volviésemos | os volvieseis | se volviesen | |
| Futuro (en desuso) | me volviere | te volvieres | se volviere | nos volviéremos | os volviereis | se volvieren |
| Tiempos compuestos | ||||||
| Pretérito perfecto o Antepresente | me haya vuelto | te hayastú vuelto te hayásvos2 vuelto | se haya vuelto | nos hayamos vuelto | os hayáis vuelto | se hayan vuelto |
| Pretérito pluscuamperfecto o Antepretérito | me hubiera vuelto | te hubieras vuelto | se hubiera vuelto | nos hubiéramos vuelto | os hubierais vuelto | se hubieran vuelto |
| me hubiese vuelto | te hubieses vuelto | se hubiese vuelto | nos hubiésemos vuelto | os hubieseis vuelto | se hubiesen vuelto | |
| Futuro o Antefuturo (en desuso) | me hubiere vuelto | te hubieres vuelto | se hubiere vuelto | nos hubiéremos vuelto | os hubiereis vuelto | se hubieren vuelto |
| Modo imperativo | tú vos |
usted1 | nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ustedes1 | |
| Afirmativo | vuélvetetú volvetevos |
vuélvase | volvámonos | volveos | vuélvanse | |
| Negativo | Se emplea el presente del modo subjuntivo | |||||
| 1 Usted y ustedes son pronombres de segunda persona, pero emplean las formas verbales de la tercera. 2 Las formas de «vos» varían en diversas zonas de América. El voseo rioplatense prefiere para el subjuntivo las formas de «tú». | ||||||
| Las formas irregulares se señalan en negrita. | ||||||
Véase también
- volver (otras acepciones)
Referencias y notas
- «volver», Diccionario de la lengua española (2001), 22.ª ed., Madrid: Real Academia Española, Asociación de Academias de la Lengua Española y Espasa.
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.