similis
Latín
| similis | |
| clásico (AFI) | [ˈsɪ.mɪ.lɪs] |
| rima | i.mi.lis |
Etimología
Del protoitálico *semali- ("similar, junto"), y este del protoindoeuropeo *smh₂-el-i-.[1] Compárese el irlandés antiguo samail ("similar"), el griego antiguo ὁμαλός (homalós, "igual"), el gótico 𐍃𐌹𐌼𐌻𐌴 (simle, "una vez") y el alemán antiguo simble ("siempre").[1]
→ sem-, sēmi-, singulī
Adjetivo
| Comparación | |
| Comparativo: | similior |
| Superlativo: | simillimus |
3.ª declinación (de dos terminaciones: -is, -e) | ||||
| Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|
| Masculino Femenino |
Neutro | Masculino Femenino |
Neutro | |
| Nominativo | similis | simile | similēs | similia |
| Vocativo | similis | simile | similēs | similia |
| Acusativo | similem | simile | similēs similīs |
similia |
| Genitivo | similis | similis | similium | similium |
| Dativo | similī | similī | similibus | similibus |
| Ablativo | similī | similī | similibus | similibus |
Referencias y notas
- de Vaan, Michiel (2008) Etymological Dictionary of Latin and the Other Italic Languages. Leiden: Brill, p. 564-5. ISBN 978-90-04-16797-1
- Glare, P. G. W. (editor, 1983) Oxford Latin Dictionary. Oxford: Oxford University Press
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.