dissimilis
Latín
| dissimilis | |
| clásico (AFI) | [dɪsˈsɪ.mɪ.lɪs] |
| rima | i.mi.lis |
Adjetivo
| Comparación | |
| Comparativo: | dissimilior |
| Superlativo: | dissimillimus |
3.ª declinación (de dos terminaciones: -is, -e) | ||||
| Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|
| Masculino Femenino |
Neutro | Masculino Femenino |
Neutro | |
| Nominativo | dissimilis | dissimile | dissimilēs | dissimilia |
| Vocativo | dissimilis | dissimile | dissimilēs | dissimilia |
| Acusativo | dissimilem | dissimile | dissimilēs dissimilīs |
dissimilia |
| Genitivo | dissimilis | dissimilis | dissimilium | dissimilium |
| Dativo | dissimilī | dissimilī | dissimilibus | dissimilibus |
| Ablativo | dissimilī | dissimilī | dissimilibus | dissimilibus |
Referencias y notas
- Glare, P. G. W. (editor, 1983) Oxford Latin Dictionary. Oxford: Oxford University Press
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.