dissimilis
Latín
    
| dissimilis | |
| clásico (AFI) | [dɪsˈsɪ.mɪ.lɪs] | 
| rima | i.mi.lis | 
Adjetivo
    
| Comparación | |
| Comparativo: | dissimilior | 
| Superlativo: | dissimillimus | 
| 3.ª declinación (de dos terminaciones: -is, -e) | ||||
| Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|
| Masculino Femenino | Neutro | Masculino Femenino | Neutro | |
| Nominativo | dissimilis | dissimile | dissimilēs | dissimilia | 
| Vocativo | dissimilis | dissimile | dissimilēs | dissimilia | 
| Acusativo | dissimilem | dissimile | dissimilēs dissimilīs | dissimilia | 
| Genitivo | dissimilis | dissimilis | dissimilium | dissimilium | 
| Dativo | dissimilī | dissimilī | dissimilibus | dissimilibus | 
| Ablativo | dissimilī | dissimilī | dissimilibus | dissimilibus | 
Referencias y notas
    
- Glare, P. G. W. (editor, 1983) Oxford Latin Dictionary. Oxford: Oxford University Press
    Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.