serenitas
Latín
| serēnitās | |
| clásico (AFI) | [sɛˈreː.nɪ.taːs] |
| rima | e.ni.tas |
Sustantivo femenino
3.ª declinación (m/f consonante) | ||
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativo | serēnitās | serēnitātēs |
| Vocativo | serēnitās | serēnitātēs |
| Acusativo | serēnitātem | serēnitātēs |
| Genitivo | serēnitātis | serēnitātum |
| Dativo | serēnitātī | serēnitātibus |
| Ablativo | serēnitāte | serēnitātibus |
- 2
- Condición o circunstancia favorable.
- Uso: figurado.[1]
Referencias y notas
- Glare, P. G. W. (editor, 1983) Oxford Latin Dictionary. Oxford: Oxford University Press
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.