puella
Latín
    
| puella | |
| clásico (AFI) | [puˈɛlːʲä] ⓘ | 
| eclesiástico (AFI) | [puˈɛlːä] | 
| rima | el.la | 
Sustantivo femenino
    
| 1.ª declinación | ||
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativo | puella | puellae | 
| Vocativo | puella | puellae | 
| Acusativo | puellam | puellās | 
| Genitivo | puellae | puellārum | 
| Dativo | puellae | puellīs o puellābus* | 
| Ablativo | puellā | puellīs o puellābus* | 
| * latín tardío | ||
Referencias y notas
    
- Glare, P. G. W. (editor, 1983) Oxford Latin Dictionary. Oxford: Oxford University Press
    Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.