mordax
Latín
mordāx | |
clásico (AFI) | [ˈmɔr.daːks] |
rima | or.daks |
Etimología
De mordeō, -ēre ("morder") y el sufijo āx.[1]
Adjetivo
Comparación | |
Comparativo: | mordācior |
Superlativo: | mordācissimus |
3.ª declinación (de una terminación) | ||||
Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|
Masculino Femenino |
Neutro | Masculino Femenino |
Neutro | |
Nominativo | mordāx | mordāx | mordācēs | mordācia |
Vocativo | mordāx | mordāx | mordācēs | mordācia |
Acusativo | mordācem | mordāx | mordācēs mordācīs |
mordācia |
Genitivo | mordācis | mordācis | mordācium | mordācium |
Dativo | mordācī | mordācī | mordācibus | mordācibus |
Ablativo | mordacī | mordacī | mordācibus | mordācibus |
- c
- Dicho del gusto: mordaz, picante, acre, astringente.[1]
Referencias y notas
- Glare, P. G. W. (editor, 1983) Oxford Latin Dictionary. Oxford: Oxford University Press
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.