mordax
Latín
    
| mordāx | |
| clásico (AFI) | [ˈmɔr.daːks] | 
| rima | or.daks | 
Etimología
    
De mordeō, -ēre ("morder") y el sufijo āx.[1]
Adjetivo
    
| Comparación | |
| Comparativo: | mordācior | 
| Superlativo: | mordācissimus | 
| 3.ª declinación (de una terminación) | ||||
| Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|
| Masculino Femenino | Neutro | Masculino Femenino | Neutro | |
| Nominativo | mordāx | mordāx | mordācēs | mordācia | 
| Vocativo | mordāx | mordāx | mordācēs | mordācia | 
| Acusativo | mordācem | mordāx | mordācēs mordācīs | mordācia | 
| Genitivo | mordācis | mordācis | mordācium | mordācium | 
| Dativo | mordācī | mordācī | mordācibus | mordācibus | 
| Ablativo | mordacī | mordacī | mordācibus | mordācibus | 
- c
- Dicho del gusto: mordaz, picante, acre, astringente.[1]
 
Referencias y notas
    
- Glare, P. G. W. (editor, 1983) Oxford Latin Dictionary. Oxford: Oxford University Press
    Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.