mediar
Español
mediar | |
pronunciación (AFI) | [meˈð̞jaɾ] |
silabación | me-diar[1] |
acentuación | aguda |
longitud silábica | bisílaba |
rima | aɾ |
Etimología
Del latín mediāre.
Verbo transitivo
- 1
- Tomar un término medio entre dos extremos.[2]
- Uso: poco usado
Verbo intransitivo
- 2
- Llegar a la mitad de una cosa.[2]
- Uso: figurado
- 3
- Interceder o rogar por una persona.[2]
- 4
- Interponerse entre dos o más que riñen o contienden, procurando reconciliarlos y unirlos en amistad.[2]
- 5
- Existir o estar una cosa en medio de otras.[2]
Relacionados
Conjugación
Referencias y notas
- Desde 1999 se recomienda considerar siempre diptongo, a efectos de acentuación gráfica, la combinación entre vocales cerradas “átonas” (/iu/, /ui/), o entre vocales cerradas con vocales abiertas ambas “átonas” (/ua/, /ei/, /io/, etc.). Esta recomendación se transforma en prescripción a partir de la reforma ortográfica de 2010, por lo que muchas palabras que se podían escribir con hiato deberán escribirse en diptongo. No obstante, esto no implica una proscripción en la pronunciación. Más información.
- VV. AA. (1914). «mediar», en Real Academia Española: Diccionario de la lengua castellana, decimocuarta edición, Madrid: Sucesores de Hernando, pág. 665.
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.