jan
Bau bidayuh
jan | |
pronunciación | falta agregar |
Etimología 1
Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Sustantivo
- 1
- Lluvia.
Vasco
jan | |
pronunciación | falta agregar |
Etimología 1
Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Sustantivo inanimado
Indefinido | Singular | Plural | |
---|---|---|---|
Absolutivo | jan | jana | janak |
Ergativo | janek | janak | janek |
Dativo | jani | janari | janei |
Genitivo | janen | janaren | janen |
Comitativo | janekin | janarekin | janekin |
Benefactivo | janentzat | janarentzat | janentzat |
Causativo | janengatik | janarengatik | janengatik |
Instrumental | janez | janaz | janez |
Inesivo | janetan | janan | janetan |
Separativo | janetako | janeko | janetako |
Adlativo | janetara | janera | janetara |
Adl. extremo | janetaraino | janeraino | janetaraino |
Ac. adlativo | janetarantz | janerantz | janetarantz |
Adverbial | janetarako | janerako | janetarako |
Ablativo | janetatik | janetik | janetatik |
Partitivo | janik | - | - |
Prolativo | jantzat | - | - |
Klingon
jan | |
pronunciación | falta agregar |
Etimología 1
Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Toki pona
jan | |
pronunciación (AFI) | /ˈjan/ |

jan en sitelen pona
Etimología 1
Del cantonés 人.
Verbo
- 7
- Personificar.
- 8
- Encarnar.
Locuciones
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.