fidelitas
Latín
fidēlitās | |
clásico (AFI) | [fɪˈdeː.lɪ.taːs] |
rima | e.li.tas |
Etimología
De fidēlis ("fiel") y el sufijo tās; de fidēs ("confianza"), y este de fīdō, -ere ("confiar").
Sustantivo femenino
3.ª declinación (m/f consonante) | ||
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo | fidēlitās | fidēlitātēs |
Vocativo | fidēlitās | fidēlitātēs |
Acusativo | fidēlitātem | fidēlitātēs |
Genitivo | fidēlitātis | fidēlitātum |
Dativo | fidēlitātī | fidēlitātibus |
Ablativo | fidēlitāte | fidēlitātibus |
Referencias y notas
- Glare, P. G. W. (editor, 1983) Oxford Latin Dictionary. Oxford: Oxford University Press
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.