fidelitas
Latín
| fidēlitās | |
| clásico (AFI) | [fɪˈdeː.lɪ.taːs] |
| rima | e.li.tas |
Etimología
De fidēlis ("fiel") y el sufijo tās; de fidēs ("confianza"), y este de fīdō, -ere ("confiar").
Sustantivo femenino
3.ª declinación (m/f consonante) | ||
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativo | fidēlitās | fidēlitātēs |
| Vocativo | fidēlitās | fidēlitātēs |
| Acusativo | fidēlitātem | fidēlitātēs |
| Genitivo | fidēlitātis | fidēlitātum |
| Dativo | fidēlitātī | fidēlitātibus |
| Ablativo | fidēlitāte | fidēlitātibus |
Referencias y notas
- Glare, P. G. W. (editor, 1983) Oxford Latin Dictionary. Oxford: Oxford University Press
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.