convoca
Español
convoca | |
pronunciación (AFI) | [komˈbo.ka] |
silabación | con-vo-ca[1] |
acentuación | llana |
longitud silábica | trisílaba |
rima | o.ka |
Forma verbal
- 1
- Tercera persona del singular (ella, él, ello; usted, 2.ª persona) del presente de indicativo de convocar.
- 2
- Segunda persona del singular (tú) del imperativo afirmativo de convocar.
- Uso: para el negativo se emplea el presente del subjuntivo.
Asturiano
convoca | |
pronunciación (AFI) | /komˈbo.ka/ |
silabación | con-vo-ca[2] |
acentuación | llana |
longitud silábica | trisílaba |
rima | o.ka |
Forma verbal
- 1
- Tercera persona del singular (ella, él) del presente de indicativo de convocar.
- 2
- Segunda persona del singular (tu) de convocar.
Catalán
convoca | |
central (AFI) | [kumˈbo.kə] |
valenciano (AFI) | [koɱˈvo.ka] |
baleárico (AFI) | [koɱˈvo.kə] |
acentuación | llana |
longitud silábica | trisílaba |
rima | o.kə |
Forma verbal
- 1
- Tercera persona del singular (ella, vostè, ell) del presente de indicativo de convocar.
- 2
- Segunda persona del singular (tu) de convocar.
Gallego
convoca | |
pronunciación | falta agregar |
Forma verbal
- 1
- Tercera persona del singular (ela, vostede, el) del presente de indicativo de convocar.
- 2
- Segunda persona del singular (ti) de convocar.
Italiano
convoca | |
pronunciación (AFI) | /konˈvɔ.ka/ |
silabación | con-vo-ca |
acentuación | llana |
longitud silábica | trisílaba |
rima | ɔ.ka |
Forma verbal
- 1
- Tercera persona del singular (lei, lui) del presente de indicativo de convocare.
- 2
- Segunda persona del singular (tu) de convocare.
Información adicional
- Anagrama: concavo.
Latín
convocā | |
clásico (AFI) | [ˈkɔnu̯ɔkä] |
eclesiástico (AFI) | [ˈkɔɱvokä] |
rima | on.u̯o.ka |
Forma verbal
- 1
- Segunda persona del singular del imperativo presente activo de convocō.
Occitano
convoca | |
pronunciación | falta agregar |
Forma verbal
- 1
- Tercera persona del singular (ela, el) del presente de indicativo de convocar.
- 2
- Segunda persona del singular (tu) de convocar.
Portugués
convoca | |
brasilero (AFI) | [kõˈvɔ.kɐ] |
gaúcho (AFI) | [kõˈvɔ.ka] |
europeo (AFI) | [kõˈvɔ.kɐ] |
portuense/transmontano (AFI) | [kõˈbɔ.kɐ] |
acentuación | llana |
longitud silábica | trisílaba |
rima | ɔ.kɐ |
Forma verbal
- 1
- Tercera persona del singular (ela, você, ele) del presente de indicativo de convocar.
- 2
- Segunda persona del singular (tu) de convocar.
Rumano
convocá | |
pronunciación | falta agregar |
Etimología
Del francés convoquer ("convocar").[3]
Verbo transitivo
- 1
- Convocar.
Conjugación
Formas no personales | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Simples | Infinitivo | Largo | convocare | ||||
Gerundio | Presente | convocând | |||||
Participio | Pasado | convocat | |||||
Compuestas | Infinitivo | Presente | a convoca | ||||
Pasado | a fi convocat | ||||||
número: | singular | plural | |||||
persona: | primera | segunda | tercera | primera | segunda | tercera | |
Modo indicativo | eu | tu | el / ea | noi | voi | ei / ele | |
Tiempos simples | |||||||
Presente | convoc | convoci | convoacă | convocăm | convocați | convoacă | |
Pretérito imperfecto o Copretérito | convocam | convocai | convoca | convocam | convocați | convocau | |
Pretérito indefinido o Pretérito | convocai | convocași | convoace | convocarăm | convocarăți | convoace | |
Pretérito perfecto o Antepresente | convocasem | convocaseși | convocase | convocaserăm | convocaserăți | convocaseră | |
Tiempos compuestos | |||||||
Perfect compus | am convocat | ai convocat | a convocat | am convocat | ați convocat | au convocat | |
Futuro | I | voi convoca | vei convoca | va convoca | vom convoca | veți convoca | vor convoca |
II | voi fi convocat | vei fi convocat | va fi convocat | vom fi convocat | veți fi convocat | vor fi convocat | |
Futuro popular | I | o să convoc | o să convoci | o să convoce | o să convocăm | o să convocați | o să convoce |
II | am să fi convocat | ai să fi convocat | a să fi convocat | am să fi convocat | ați să fi convocat | au să fi convocat | |
III | oi convoca | îi convoca | a convoca | om convoca | îți convoca | or convoca | |
Modo condicional | eu | tu | el | noi | voi | ei | |
Tiempos compuestos | |||||||
Presente | aș convoca | ai convoca | ar convoca | am convoca | ați convoca | ar convoca | |
Perfecto | aș fi convocat | ai fi convocat | ar fi convocat | am fi convocat | ați fi convocat | ar fi convocat | |
Modo subjuntivo | eu | tu | el / ea | noi | voi | ei / ele | |
Tiempos simples | |||||||
Presente | să convoc | să convoci | să convoce | să convocăm | să convocați | să convoce | |
Tiempos compuestos | |||||||
Perfecto | fi convocat | fi convocat | fi convocat | fi convocat | fi convocat | fi convocat | |
Modo imperativo | eu | tu | el / ea | noi | voi | ei / ele | |
Afirmativo | convoacă | convocați | |||||
Negativo | nu convoca | nu convocați |
Información adicional
|
- Anagrama: concavo.
Referencias y notas
- Se han detectado posibles prefijos semánticos en la palabra. De ser así, es posible que haya varias divisiones válidas como ocurre en el caso de transatlántico (tran-sat-lán-ti-co o trans-at-lán-ti-co, incluso tran-sa-tlán-ti-co) o subrayar (su-bra-yar o sub-ra-yar) . Por motivos técnicos, en estas situaciones sólo se mostrará la división fonética y no la división léxica o semántica, aunque se recomienda preferir esta última para el lenguaje escrito. Más información.
- Se han detectado posibles prefijos semánticos en la palabra. De ser así, es posible que haya varias divisiones válidas como ocurre en el caso de transatlántico (tran-sat-lán-ti-co o trans-at-lán-ti-co, incluso tran-sa-tlán-ti-co) o subrayar (su-bra-yar o sub-ra-yar) . Por motivos técnicos, en estas situaciones sólo se mostrará la división fonética y no la división léxica o semántica, aunque se recomienda preferir esta última para el lenguaje escrito. Más información.
- «convoca». En: DEX online.
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.