circundo
Latín
    
| circundō | |
| clásico (AFI) | [kɪrˈkʊn.doː] | 
| rima | un.do | 
Verbo transitivo
    
presente activo circundō, presente infinitivo circundare, perfecto activo circundedī, supino circundatum.
- 1
- Variante de circumdō.
Conjugación
    
Flexión de circundōprimera conjugación, variación -do, perfecto con reduplicación
| indicativo | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| primera | segunda | tercera | primera | segunda | tercera | ||
| activo | presente | circundō | circundās | circundat | circundamus | circundatis | circundant | 
| imperfecto | circundabam | circundabās | circundabat | circundabāmus | circundabātis | circundabant | |
| futuro | circundabō | circundabis | circundabit | circundabimus | circundabitis | circundabunt | |
| perfecto | circundedī | circundedistī | circundedit | circundedimus | circundedistis | circundedērunt, circundedēre | |
| pluscuamperfecto | circundederam | circundederās | circundederat | circundederāmus | circundederātis | circundederant | |
| futuro perfecto | circundederō | circundederis | circundederit | circundederimus | circundederitis | circundederint | |
| pasivo | presente | circundor | circundaris, circundare | circundatur | circundamur | circundaminī | circundantur | 
| imperfecto | circundabar | circundabāris, circundabāre | circundabātur | circundabāmur | circundabāminī | circundabantur | |
| futuro | circundabor | circundaberis, circundabere | circundabitur | circundābimur | circundabiminī | circundabuntur | |
| perfecto | circundatus -a, -um sum (part. perf. seguido del presente indicativo de sum) | ||||||
| pluscuamperfecto | circundatus -a, -um eram (part. perf. seguido del imperfecto indicativo de sum) | ||||||
| futuro perfecto | circundatus -a, -um erō (part. perf. seguido del futuro indicativo de sum) | ||||||
| subjuntivo | singular | plural | |||||
| primera | segunda | tercera | primera | segunda | tercera | ||
| activo | presente | circundem | circundēs | circundet | circundēmus | circundētis | circundent | 
| imperfecto | circundarem | circundarēs | circundaret | circundarēmus | circundarētis | circundarent | |
| perfecto | circundederim | circundederīs | circundederit | circundederīmus | circundederītis | circundederint | |
| pluscuamperfecto | circundedissem | circundedissēs | circundedisset | circundedissēmus | circundedissētis | circundedissent | |
| pasivo | presente | circunder | circundēris, circundēre | circundētur | circundēmur | circundēminī | circundentur | 
| imperfecto | circundarer | circundarēris, circundarēre | circundarētur | circundarēmur | circundarēminī | circundarentur | |
| perfecto | circundatus -a, -um sim (part. perf. seguido del presente subjuntivo de sum) | ||||||
| pluscuamperfecto | circundatus -a, -um essem (part. perf. seguido del imperfecto subjuntivo de sum) | ||||||
| imperativos | activo | pasivo | |||||
| presente (2ª persona) | futuro (2ª persona) | futuro (3ª persona) | presente (2ª persona) | futuro (2ª persona) | futuro (3ª persona) | ||
| singular | circundā | circundatō | circundatō | circundare | circundator | circundator | |
| plural | circundate | circundatōte | circundantō | circundaminī | — | circundantor | |
| presente | perfecto | futuro | presente | perfecto | futuro | ||
| infinitivos | circundare | circundedisse | circundatūrus esse | circundarī | circundatus esse | circundatum īrī | |
| participios | circundans (circundantis) | — | circundatūrus -ra,-rum | — | circundatus -a,-um | — | |
| gerundio | gerundivo | supino | |||||
| acusativo | genitivo | dativo/ablativo | acusativo | dativo/ablativo | |||
| circundandum | circundandī | circundandō | circundandus -nda,-ndum | circundatum | circundatū | ||
Referencias y notas
    
    Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.