arropa
Español
| arropa | |
| pronunciación (AFI) | [aˈro.pa] |
| silabación | a-rro-pa[1] |
| acentuación | llana |
| longitud silábica | trisílaba |
| rima | o.pa |
Forma verbal
- 1
- Tercera persona del singular (ella, él, ello; usted, 2.ª persona) del presente de indicativo de arropar.
- 2
- Segunda persona del singular (tú) del imperativo afirmativo de arropar.
Vasco
| arropa | |
| pronunciación | falta agregar |
| Indefinido | Singular | Plural | |
|---|---|---|---|
| Absolutivo | arropa | arropa | arropak |
| Ergativo | arropa | arropa | arropek |
| Dativo | arropari | arropari | arropei |
| Genitivo | arroparen | arroparen | arropen |
| Comitativo | arroparekin | arroparekin | arropekin |
| Benefactivo | arroparentzat | arroparentzat | arropentzat |
| Causativo | arroparengatik | arroparengatik | arropengatik |
| Instrumental | arropaz | arropaz | arropez |
| Inesivo | arropatan | arropan | arropetan |
| Separativo | arropatako | arropako | arropetako |
| Adlativo | arropatara | arropara | arropetara |
| Adl. extremo | arropataraino | arroparaino | arropetaraino |
| Ac. adlativo | arropatarantz | arroparantz | arropetarantz |
| Adverbial | arropatarako | arroparako | arropetarako |
| Ablativo | arropatatik | arropatik | arropetatik |
| Partitivo | arroparik | - | - |
| Prolativo | arropatzat | - | - |
Etimología
Si puedes, incorpórala: ver cómo
Sustantivo inanimado
- 1
- Indumentaria, vestimenta.
- Sinónimo: jantzi
Referencias y notas
- Por motivos estéticos, debe evitarse dejar una letra huérfana a final de línea. Más información.
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.