anioł
Polaco
anioł | |
pronunciación (AFI) | /ˈa.ɲɔw/ ⓘ |
silabación | a-nioł |
longitud silábica | bisílaba |
rima | aɲɔw |
Etimología
Del griego antiguo ἄγγελος (ángelos).
Sustantivo masculino
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo (Mianownik) |
anioł | aniołowie anieli anioły |
Genitivo (Dopełniacz) |
anioła | aniołów |
Dativo (Celownik) |
aniołowi | aniołom |
Acusativo (Biernik) |
anioła | aniołów anioły |
Instrumental (Narzędnik) |
aniołem | aniołami |
Locativo (Miejscownik) |
aniele | aniołach |
Vocativo (Wołacz) |
aniele | aniołowie anieli anioły |
- 1 Religión
- Ángel.
- 2
- Ángel, persona muy buena.
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.