biernik
Polaco
| biernik | |
| pronunciación (AFI) | /ˈbjɛr.ɲik/ ⓘ |
| silabación | bier-nik |
| longitud silábica | bisílaba |
| rima | ɛrɲik |
Sustantivo masculino
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativo (Mianownik) |
biernik | bierniki |
| Genitivo (Dopełniacz) |
biernika | bierników |
| Dativo (Celownik) |
biernikowi | biernikom |
| Acusativo (Biernik) |
biernik | bierniki |
| Instrumental (Narzędnik) |
biernikiem | biernikami |
| Locativo (Miejscownik) |
bierniku | biernikach |
| Vocativo (Wołacz) |
bierniku | bierniki |
- 1 Casos gramaticales
- Acusativo.
Forma sustantiva
- 2
- Forma del acusativo singular de biernik.
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.