zakur
Vasco
zakur | |
pronunciación | falta agregar |
Etimología 1
Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Sustantivo
Indefinido | Singular | Plural | |
---|---|---|---|
Absolutivo | zakur | zakurra | zakurrak |
Ergativo | zakurrek | zakurrak | zakurrek |
Dativo | zakurri | zakurrari | zakurrei |
Genitivo | zakurren | zakurraren | zakurren |
Comitativo | zakurrekin | zakurrarekin | zakurrekin |
Benefactivo | zakurrentzat | zakurrarentzat | zakurrentzat |
Instrumental | zakurrez | zakurraz | zakurrez |
Inesivo | zakurrengan | zakurrarengan | zakurrengan |
Adlativo | zakurrengana | zakurrarengana | zakurrengana |
Adl. extremo | zakurrenganaino | zakurrarenganaino | zakurrenganaino |
Ac. adlativo | zakurrenganantz | zakurrarenganantz | zakurrenganantz |
Adverbial | zakurrenganako | zakurrarenganako | zakurrenganako |
Ablativo | zakurrengandik | zakurrarengandik | zakurrengandik |
Partitivo | zakurrik | - | - |
Prolativo | zakurtzat | - | - |
- 1
- (Canis lupus familiaris) Perro.
- 2
- Persona malvada o despreciable; perro.
- Uso: despectivo
- Ámbito: Labort (Francia), Navarra
- Sinónimo: txakur.
- 3
- Gatillo de un arma; disparador.
- Ámbito: Labort (Francia), Navarra
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.