węgiel

Polaco
węgiel | |
pronunciación (AFI) | /ˈvɛŋ.ɡjɛl/ |
silabación | wę-giel |
longitud silábica | bisílaba |
rima | ɛŋɡjɛl |
Etimología
Del protoeslavo *ǫglь.
Sustantivo masculino
- 1 Minerales
- Carbón.
- Sinónimo: czarne złoto.
Singular | |
---|---|
Nominativo (Mianownik) |
węgiel |
Genitivo (Dopełniacz) |
węgla |
Dativo (Celownik) |
węglowi |
Acusativo (Biernik) |
węgiel |
Instrumental (Narzędnik) |
węglem |
Locativo (Miejscownik) |
węglu |
Vocativo (Wołacz) |
węglu |
- 2 Elementos químicos
- Carbono.
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo (Mianownik) |
węgiel | węgle |
Genitivo (Dopełniacz) |
węgla | węgli |
Dativo (Celownik) |
węglowi | węglom |
Acusativo (Biernik) |
węgiel | węgle |
Instrumental (Narzędnik) |
węglem | węglami |
Locativo (Miejscownik) |
węglu | węglach |
Vocativo (Wołacz) |
węglu | węgle |
- Símbolo químico: C.
Derivados
- węglan, węglarz, węglowiec, węgielnica, węglarka, węglarstwo, węglik - sustantivos
- węgielek - diminutivo
- węglowy, węglanowy, węglarski - adjetivos
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.