ud
Español
ud | |
pronunciación (AFI) | [ˈuð̞] |
silabación | ud |
acentuación | monosílaba |
longitud silábica | monosílaba |
rima | ud |
Etimología
Si puedes, incorpórala: ver cómo
Sustantivo masculino
Singular | Plural |
---|---|
ud | uds |
- 1 Instrumentos musicales
- Laúd árabe.
Arrumano
ud | |
pronunciación | falta agregar |
variantes | udu |
Etimología 1
Del latín ūdum ("mojado")
Adjetivo
- 1
- Mojado.
Sustantivo masculino
- 2 Fisiología
- Orina.
- Sinónimo: chishat.
Verbo transitivo
- 3
- Mojar.
Azerí
ud | |
pronunciación (AFI) | [ud] |
silabación | ud |
rima | ud |
Etimología
Calco del árabe عُود (ʕūd)
Sustantivo
- 1 Instrumentos musicales
- Ud (laúd árabe).
Catalán
ud | |
central (AFI) | [ˈut] |
valenciano (AFI) | [ˈut] |
baleárico (AFI) | [ˈut] |
acentuación | monosílaba |
longitud silábica | monosílaba |
rima | ut |
Etimología
Si puedes, incorpórala: ver cómo
Esloveno
ȗd | |
pronunciación (AFI) | [úːt] |
Etimología
Si puedes, incorpórala: ver cómo
Sustantivo masculino
- 1 Anatomía
- Miembro.
Finés
ud | |
pronunciación (AFI) | [ˈud] |
silabación | ud |
longitud silábica | monosílaba |
rima | ud |
Etimología
Si puedes, incorpórala: ver cómo
Sustantivo
- 1 Instrumentos musicales
- Ud (laúd árabe).
Gallego
ud | |
pronunciación | falta agregar |
Etimología
Si puedes, incorpórala: ver cómo
Occitano
ud | |
pronunciación | falta agregar |
Etimología
Si puedes, incorpórala: ver cómo
Polaco
ud | |
pronunciación (AFI) | /ut/ |
silabación | ud |
longitud silábica | monosílaba |
rima | ut |
Etimología
Si puedes, incorpórala: ver cómo
Sustantivo masculino
- 1 Instrumentos musicales
- Ud (laúd árabe).
Portugués
ud | |
brasilero (AFI) | [ˈud] |
europeo (AFI) | [ˈuð] |
acentuación | monosílaba |
longitud silábica | monosílaba |
grafías alternativas | oud |
rima | ud |
Etimología
Si puedes, incorpórala: ver cómo
Rumano
ud | |
pronunciación (AFI) | [ud] |
grafías alternativas | уд[1] |
Adjetivo
Masculino– Neutro |
Masculino | Femenino | Femenino– Neutro | |
---|---|---|---|---|
Indefinido | Singular | Plural | Singular | Plural |
Nominativo– Acusativo |
ud | di | dă | de |
Genitivo– Dativo |
ud | di | de | de |
Definido | Singular | Plural | Singular | Plural |
Nominativo– Acusativo |
dul | dii | da | dele |
Genitivo– Dativo |
dului | dilor | dei | delor |
Vocativo | Singular | Plural | Singular | Plural |
dule ude |
dilor | dă do |
delor |
Sustantivo neutro
Indefinido | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominativo– Acusativo |
un ud | niște uduri |
Genitivo– Dativo |
unui ud | unor uduri |
Definido | Singular | Plural |
Nominativo– Acusativo |
udul | udurile |
Genitivo– Dativo |
udului | udurilor |
Vocativo | Singular | Plural |
udule ude |
udurilor |
- 2 Fisiología
- Orina.
- Sinónimo: urină.
Forma verbal
- 3
- Primera persona del singular (eu) del presente de indicativo de uda.
- 4
- Primera persona del singular (eu) del presente de subjuntivo de uda.
Serbocroata (latino)
ud | |
pronunciación (AFI) | /ûːd/ |
escrituras alternativas | уд[3] |
Etimología
Del protoeslavo *udъ
Sustantivo masculino
- 1 Anatomía
- Miembro.
Turco
ud | |
pronunciación | falta agregar |
Etimología
Si puedes, incorpórala: ver cómo
Sustantivo
- 1
- Variante de ut.
Uzbeco
ud | |
pronunciación | falta agregar |
Etimología
Si puedes, incorpórala: ver cómo
Sustantivo
- 1 Instrumentos musicales
- Ud (laúd árabe).
Referencias y notas
- Moldova
- «ud». En: DEX online.
- cirílico
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.