tuus
Latín
| tuus | |
| clásico (AFI) | [ˈtʊ.ʊs] |
| rima | u.us |
Pronombre posesivo
| << 1.pers.sg. | Segunda persona singular | 3.pers.sg. >> | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Singular | Plural | |||||
| Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
| Nominativo | tuus | tua | tuum | tuī | tuae | tua |
| Vocativo | tue | tua | tuum | tuī | tuae | tua |
| Acusativo | tuum | tuam | tuum | tuōs | tuās | tua |
| Genitivo | tuī | tuae | tuī | tuōrum | tuārum | tuōrum |
| Dativo | tuō | tuae | tuō | tuīs | tuīs | tuīs |
| Ablativo | tuō | tuā | tuō | tuīs | tuīs | tuīs |
- 1
- Tuyo.
Maya yucateco
| tuus | |
| pronunciación (AFI) | /tùːs/ |
Etimología
Si puedes, incorpórala: ver cómo
Sustantivo
- 1
- Mentira.
Conjugación
| número | singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| persona | primera | segunda | tercera | primera | segunda | tercera |
| Modo indicativo | ||||||
| Incompletivo | kin tuus | ka tuus | ku tuus | k tuus | ka tuuseʼex | ku tuusoʼob |
| Completivo | (j)tuusnajen | (j)tuusnajech | (j)tuusnajij * | (j)tuusnajoʼon | (j)tuusnajeʼex | (j)tuusnajoʼob |
| Resultativo | tuusnajaʼanen | tuusnajaʼanech | tuusnajaʼan | tuusnajaʼanoʼon | tuusnajaʼaneʼex | tuusnajaʼanoʼob |
| Modo subjuntivo | ka tuusnaken | ka tuusnakech | ka tuusnak | ka tuusnakoʼon | ka tuusnakeʼex | ka tuusnakoʼob |
| Modo imperativo | - | tuusnen | - | - | tuusneneʼex | - |
| * El sufijo -ij se elimina en posición no terminal. | ||||||
Referencias y notas
- de Vaan, Michiel (2008) Etymological Dictionary of Latin and the Other Italic Languages. Leiden: Brill, p. 631-632. ISBN 978-90-04-16797-1
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.