tristitia
Latín
tristitia | |
clásico (AFI) | [trɪsˈtɪ.tɪ.a] |
variantes | tristitiēs |
rima | i.ti.a |
Sustantivo femenino
1.ª declinación | ||
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo | tristitia | tristitiae |
Vocativo | tristitia | tristitiae |
Acusativo | tristitiam | tristitiās |
Genitivo | tristitiae | tristitiārum |
Dativo | tristitiae | tristitiīs |
Ablativo | tristitiā | tristitiīs |
- b
- Una situación nada prometedora.[1]
Referencias y notas
- Glare, P. G. W. (editor, 1983) Oxford Latin Dictionary. Oxford: Oxford University Press
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.