tristitia
Latín
    
| tristitia | |
| clásico (AFI) | [trɪsˈtɪ.tɪ.a] | 
| variantes | tristitiēs | 
| rima | i.ti.a | 
Sustantivo femenino
    
| 1.ª declinación | ||
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativo | tristitia | tristitiae | 
| Vocativo | tristitia | tristitiae | 
| Acusativo | tristitiam | tristitiās | 
| Genitivo | tristitiae | tristitiārum | 
| Dativo | tristitiae | tristitiīs | 
| Ablativo | tristitiā | tristitiīs | 
- b
- Una situación nada prometedora.[1]
 
Referencias y notas
    
- Glare, P. G. W. (editor, 1983) Oxford Latin Dictionary. Oxford: Oxford University Press
    Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.