subinfero
Latín
| subīnferō | |
| clásico (AFI) | [sʊˈbĩː.fɛ.roː] [sʊˈbɪn.fɛ.roː] |
| rima | in.fe.ro |
Etimología
Del prefijo sub- (preposición) y īnferō, īnferre ("adelantar", "exponer", "poner"), y este del prefijo in- y ferō, ferre ("llevar").[1]
Verbo transitivo
presente activo subīnferō, presente infinitivo subīnferre, perfecto activo subintulī. (irregular, sin raíces del supino)
Conjugación
Flexión de subīnferōirregular, supletivo3.ª conjugación, sin raíz del supino
| indicativo | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| primera | segunda | tercera | primera | segunda | tercera | ||
| activo | presente | subīnferō | subīnfers | subīnfert | subīnferimus | subīnfertis | subīnferunt |
| imperfecto | subīnferēbam | subīnferēbās | subīnferēbat | subīnferēbāmus | subīnferēbātis | subīnferēbant | |
| futuro | subīnferam | subīnferēs | subīnferet | subīnferēmus | subīnferētis | subīnferent | |
| perfecto | subintulī | subintulistī | subintulit | subintulimus | subintulistis | subintulērunt, subintulēre | |
| pluscuamperfecto | subintuleram | subintulerās | subintulerat | subintulerāmus | subintulerātis | subintulerant | |
| futuro perfecto | subintulerō | subintuleris | subintulerit | subintulerimus | subintuleritis | subintulerint | |
| pasivo | presente | subīnferor | subīnferris, subīnferre |
subīnfertur | subīnferimur | subīnferiminī | subīnferuntur |
| imperfecto | subīnferēbar | subīnferēbāris, subīnferēbāre |
subīnferēbātur | subīnferēbāmur | subīnferēbāminī | subīnferēbantur | |
| futuro | subīnferar | subīnferēris, subīnferēre |
subīnferētur | subīnferēmur | subīnferēminī | subīnferentur | |
| subjuntivo | singular | plural | |||||
| primera | segunda | tercera | primera | segunda | tercera | ||
| activo | presente | subīnferam | subīnferās | subīnferat | subīnferāmus | subīnferātis | subīnferant |
| imperfecto | subīnferrem | subīnferrēs | subīnferret | subīnferrēmus | subīnferrētis | subīnferrent | |
| perfecto | subintulerim | subintulerīs | subintulerit | subintulerīmus | subintulerītis | subintulerint | |
| pluscuamperfecto | subintulissem | subintulissēs | subintulisset | subintulissēmus | subintulissētis | subintulissent | |
| pasivo | presente | subīnferar | subīnferāris, subīnferāre |
subīnferātur | subīnferāmur | subīnferāminī | subīnferantur |
| imperfecto | subīnferrer | subīnferrēris, subīnferrēre |
subīnferrētur | subīnferrēmur | subīnferrēminī | subīnferrentur | |
| imperativos | activo | pasivo | |||||
| presente (2ª persona) |
futuro (2ª persona) |
futuro (3ª persona) |
presente (2ª persona) |
futuro (2ª persona) |
futuro (3ª persona) | ||
| singular | subīnfer | subīnfertō | subīnfertō | — | — | — | |
| plural | subīnferte | subīnfertōte | subīnferuntō | — | — | — | |
| presente | perfecto | futuro | presente | perfecto | futuro | ||
| infinitivos | subīnferre | subintulisse | — | subīnferrī | — | — | |
| participios | subīnferēns (subīnferentis) |
— | — | — | — | — | |
| gerundio | gerundivo | supino | |||||
| acusativo | genitivo | dativo/ablativo | acusativo | dativo/ablativo | |||
| subīnferendum | subīnferendī | subīnferendō | subīnferendus -a,-um | — | — | ||
Referencias y notas
- Glare, P. G. W. (editor, 1983) Oxford Latin Dictionary. Oxford: Oxford University Press
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.