specialis

Latín
speciālis | |
clásico (AFI) | [spɛ.kɪˈaː.lɪs] |
rima | i.a.lis |
Adjetivo
3.ª declinación (de dos terminaciones: -is, -e) | ||||
Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|
Masculino Femenino |
Neutro | Masculino Femenino |
Neutro | |
Nominativo | speciālis | speciāle | speciālēs | speciālia |
Vocativo | speciālis | speciāle | speciālēs | speciālia |
Acusativo | speciālem | speciāle | speciālēs speciālīs |
speciālia |
Genitivo | speciālis | speciālis | speciālium | speciālium |
Dativo | speciālī | speciālī | speciālibus | speciālibus |
Ablativo | speciālī | speciālī | speciālibus | speciālibus |
- 1
- Específico, particular.
- Sinónimos: particulāris, specificus.
Información adicional
- Derivado: specialiter.
|
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.