specialis
Latín
| speciālis | |
| clásico (AFI) | [spɛ.kɪˈaː.lɪs] |
| rima | i.a.lis |
Adjetivo
3.ª declinación (de dos terminaciones: -is, -e) | ||||
| Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|
| Masculino Femenino |
Neutro | Masculino Femenino |
Neutro | |
| Nominativo | speciālis | speciāle | speciālēs | speciālia |
| Vocativo | speciālis | speciāle | speciālēs | speciālia |
| Acusativo | speciālem | speciāle | speciālēs speciālīs |
speciālia |
| Genitivo | speciālis | speciālis | speciālium | speciālium |
| Dativo | speciālī | speciālī | speciālibus | speciālibus |
| Ablativo | speciālī | speciālī | speciālibus | speciālibus |
- 1
- Específico, particular.
- Sinónimos: particulāris, specificus.
Información adicional
- Derivado: specialiter.
|
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.