simius
Latín
| sīmius | |
| clásico (AFI) | [ˈs̠ɪmiʊs̠] |
| eclesiástico (AFI) | [ˈsiːmius] |
| rima | i.mi.us |
Etimología
Si puedes, incorpórala: ver cómo
Sustantivo masculino
2.ª declinación (-us) | ||
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativo | sīmius | sīmiī |
| Vocativo | sīmie | sīmiī |
| Acusativo | sīmium | sīmiōs |
| Genitivo | sīmiī | sīmiōrum |
| Dativo | sīmiō | sīmiīs |
| Ablativo | sīmiō | sīmiīs |
| Genitivo singular sīmī hasta comienzos del gobierno de Augusto (31 a. C.). | ||
Información adicional
Véase también
Wikipedia en latín tiene un artículo sobre la Theoria simiarum infinitarum.
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.