sanakirja
Finés
sanakirja | |
pronunciación (AFI) | [ˈs̠ɑ̝ˌnɑ̝ˌk̟irˌjɑ̝] |
silabación | sa-na-kir-ja |
longitud silábica | tetrasílaba |
rima | irjɑ |
Sustantivo
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo | sanakirja | sanakirjat |
Genitivo | sanakirjan | sanakirjojen (sanakirjain1) |
Partitivo | sanakirjaa | sanakirjoja |
Acusativo | sanakirja | sanakirjat |
Acusativo 2 | sanakirjan | |
Inesivo | sanakirjassa | sanakirjoissa |
Elativo | sanakirjasta | sanakirjoista |
Ilativo | sanakirjaan | sanakirjoihin |
Adesivo | sanakirjalla | sanakirjoilla |
Ablativo | sanakirjalta | sanakirjoilta |
Alativo | sanakirjalle | sanakirjoille |
Esivo | sanakirjana | sanakirjoina |
Traslativo | sanakirjaksi | sanakirjoiksi |
Abesivo | sanakirjatta | sanakirjoitta |
Instructivo | sanakirjoin | |
Comitativo | sanakirjoine (+ sufijo posesivo) | |
1 raro, arcaico o poético |
Compuestos
- taskusanakirja: diccionario de bolsillo.
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.