risus
Latín
    
| rīsus | |
| clásico (AFI) | [ˈriː.sʊs] | 
| rima | i.sus | 
Sustantivo masculino
    
| 4.ª declinación (-us) | ||
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativo | rīsus | rīsūs | 
| Vocativo | rīsus | rīsūs | 
| Acusativo | rīsum | rīsūs | 
| Genitivo | rīsūs | rīsuum | 
| Dativo | rīsuī | rīsibus | 
| Ablativo | rīsū | rīsibus | 
Forma flexiva
    
| rīsus | |
| clásico (AFI) | [ˈriː.sʊs] | 
| rima | i.sus | 
Forma verbal
    
| 1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um) | ||||||
| Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
| Nominativo | rīsus | rīsa | rīsum | rīsī | rīsae | rīsa | 
| Vocativo | rīse | rīsa | rīsum | rīsī | rīsae | rīsa | 
| Acusativo | rīsum | rīsam | rīsum | rīsōs | rīsās | rīsa | 
| Genitivo | rīsī | rīsae | rīsī | rīsōrum | rīsārum | rīsōrum | 
| Dativo | rīsō | rīsae | rīsō | rīsīs | rīsīs | rīsīs | 
| Ablativo | rīsō | rīsā | rīsō | rīsīs | rīsīs | rīsīs | 
- 1
- Participio perfecto pasivo de rīdeō.
Referencias y notas
    
- Glare, P. G. W. (editor, 1983) Oxford Latin Dictionary. Oxford: Oxford University Press
    Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.