ratus
Latín
ratus | |
clásico (AFI) | [ˈrät̪ʊs̠] |
eclesiástico (AFI) | [ˈräːt̪us] |
rima | a.tus |
Etimología 1
Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Adjetivo
- 1 Derecho
- Que tiene valor legal, constitucional.[1]
- 2
- Reconocido como válido, consolidado, de autoridad.[1]
- b
- Reconocido como realizado, cumplido, verdadero.
- Uso: dícese de profecías, plegarias, etc.[1]
- 3
- Resuelto, decidido, establecido, seguro, cierto.[1]
Forma verbal
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um) | ||||||
Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
Nominativo | ratus | rata | ratum | ratī | ratae | rata |
Vocativo | rate | rata | ratum | ratī | ratae | rata |
Acusativo | ratum | ratam | ratum | ratōs | ratās | rata |
Genitivo | ratī | ratae | ratī | ratōrum | ratārum | ratōrum |
Dativo | ratō | ratae | ratō | ratīs | ratīs | ratīs |
Ablativo | ratō | ratā | ratō | ratīs | ratīs | ratīs |
- 1
- Participio perfecto activo de reor.[1]
Referencias y notas
- Glare, P. G. W. (editor, 1983) Oxford Latin Dictionary. Oxford: Oxford University Press
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.